Προημιτελικές Σκέψεις

 

Ξύπνησα σήμερα το πρωί και για να μπω στο κλίμα έβαλα στο αυτοκίνητο το Insieme στο διαπασόν! Τι τραγουδάρα! Τι χρόνια υπέροχα ήταν εκείνα! Με μελωδία, με στίχο, με νόημα! Όχι μόνο έφτιαξε η μέρα μου, αλλά φτάνοντας στο πάρκινγκ της δουλειάς κάποιοι συνάδελφοι που κατέφθασαν την ίδια ώρα με μένα ακούγοντας τον Τότο να άδει, κοντοστάθηκαν στο υπόγειο και τραγουδούσαν μαζί μου. Τέτοια επίδραση είχε η Γιουροβίζιον στα χρόνια μου. Και τέτοια δεν θα έχει στα χρόνια του γιου μου. Δεν μπορώ, φερ’ ειπείν, να φανταστώ κόσμο σε 45 χρόνια να κοντοστέκεται σε πάρκινγκ και να τραγουδά ομόψυχα το Tattoo ή το The Code (το Euphoria από την άλλη μπορώ να το φανταστώ).

Πρώτος ημιτελικός απόψε!

Όπως ίσως μάθατε, η Σελίν Ντιόν έστειλε βιντεάκι στην Ελβετία με χαιρετισμούς και δεν προβλέπω να μας κάνει την τιμή. Μπήκα στο κανάλι της στο Youtube και είδα ότι την περασμένη Κυριακή ανάρτησε ένα βιντεάκι με ευχές για τη μέρα της μητέρας και έδειχνε υγιής. Παρόλα αυτά, το Ne Partez Pas Sans Moi δεν θα μας το πει (λύσσα κακιά πια, τόσο πια το απεχθάνεται;!) και οι διοργανωτές το ανέθεσαν στη Μαρίνα Σάττι και άλλους 2-3 περσινούς κακομοίρηδες οι οποίοι θα επανενωθούν για το interval act και θα τραγουδήσουν το εν λόγω τραγούδι. Δεν σας είχα πει στο προηγούμενο ποστ ότι προβλέπω να το αναθέτουν σε άλλους; Προφήτη να με λέτε!

Το ότι οι Ελβετοί, που γενικά είναι ξύπνιος λαός, κατέφυγαν στη Σάττι και στα άλλα τα παρτσακλά από το 2024, ποιου να το πεις; Έχουν ξεπέσει πλήρως απ’ τα μάτια μου. Τη Σάττι όσο πάω την αντιπαθώ όλο και περισσότερο. Είδατε ότι έκανε και καβγά στο αεροπλάνο με έναν ισραηλινό δημοσιογράφο εχθές; Υπουργό Εξωτερικών θα έπρεπε να την είχαμε κάνει. Να μας εκθέτει παγκοσμίως αμισθί. Τα δε πρόσφατα τραγούδια που κυκλοφόρησε, βλ. Pop Too, μία σκέτη προσβολή της μουσικής και της αισθητικής μας.

Κλάψτε το Ne Partez Pas Sans Moi λοιπόν. It was too good to be true. Αν και τρέφω μία μικρή ελπίδα ότι μπορεί να μας κάνει έκπληξη στον τελικό και εν τέλει να εμφανιστεί, εντούτοις αν θα «καεί» το νικητήριο του ’88 πάνω στη Σάττι, μη σώσει κι έρθει. Να κάτσει στα αβγά της στην Αμερική. Δεν θα ξενυχτίσουμε για να την ακούσουμε να μας τραγουδά για 1000^η φορά τον Τιτανικό και το Power of love!

Μόνο η Μαντόνα κράτησε την υπόσχεσή της και παρευρέθηκε στον τελικό του ’19! Μόνο!

Δεν ξέρω τι θα γίνει απόψε. Κάποιοι λένε ότι όσο θεαματικό κι αν είναι το στήσιμο της Κύπρου, θα προκριθεί οριακά. Αν τελικά προκριθεί. Επειδή έχουμε μεγάλη άνοδο της Ισλανδίας και της Σλοβενίας. «Ψηφίζουμε έξυπνα» που έλεγε και η θεία Δάφνη Μπόκοτα! Δεν βγάζουμε μόνοι μας τα ματάκια μας. Έβλεπα τον Theo Evan στο τιρκουάζ χαλί τις προάλλες. Τι καλό και αθώο παιδί. Καλημέρα να του πεις σε κοιτάζει με ένα χαμένο βλέμμα, δεν είσαι σίγουρος ότι ξέρει τι να σου απαντήσει! Γεννημένος σταρ, όχι αστεία!

Τέλος,

Να σας πω ότι αποφάσισα ότι θέλω τον Διαγωνισμό να τον κερδίσει η Σουηδία. Παρόλο που βαρέθηκα να βλέπω Διαγωνισμούς από τη Σουηδία χρόνο παρά χρόνο, παρόλο που θεωρώ ότι και οι ίδιοι οι Σουηδοί βαρέθηκαν να τον διοργανώνουν, εντούτοις αποφάσισα χθες ότι θέλω να κερδίσει η Σουηδία. Και ο λόγος είναι ένας: Το Bara Bara Bastu είναι το αγαπημένο τραγούδι του γιου μου. Το ακούει ανελλιπώς, έμαθε κουτσά στραβά και τα λόγια και το τραγουδά με πάθος στο αυτοκίνητο το πρωί που τον πάω σχολείο. Και η κόρη μου φυσικά σιγοντάρει, αν και αυτή δεν έχει καταλάβει ακόμη τι πα να πει Γιουροβίζιον. Το περασμένο σ/κ όταν πήγαμε εκδρομή στο βουνό τα μωρά ζήτησαν να το ακούμε στο repeat μέχρι να φτάσουμε στις Πλάτρες. Στη διάρκεια μιας διαδρομής του ακούσαμε 36 φορές! Το έμαθα κι εγώ απέξω! Ο γιος μου μου θυμίζει εμένα στα νιάτα μου και αυτό με συγκινεί. Οπότε, αφού ο μικρός θέλει τη Σουηδία, συντάσσομαι. Μου είπε και το αμίμητο προχθές:

«αν χάσει η Σουηδία, εγώ δεν ξαναβλέπω Γιουροβίζιον!»

Αχαχαχα γιόκα μου υπέροχε! Να ‘ξερες πόσες φορές είπα κι εγώ το ίδιο πράγμα!

Αυτά είχα να πω!

Καλή θέαση απόψε και θα τα πούμε αύριο πρωί-πρωί με σχολιασμό των πάντων!