Τα επιχειρήματα που παραθέτεις τα γνωρίζω και με τα περισσότερα συμφωνώ. Αλλά ξέρεις γιατί γίνονταν λάθη; Επειδή όπως είπε και η Βόσσου σε μια συνέντευξη στο Στούντιο 4, το κάθε τραγούδι το περνούσαν πρόβα 3-4 φορές πριν τον τελικό. Δεν έκαναν ποτέ σοβαρή προετοιμασία, κυρίως λόγω κόστους και γι' αυτό σιγά σιγά όλες οι αποστολές προτιμούσαν το playback για να αισθάνονται ασφαλείς. Όπως και να 'χει, πιστεύω ότι αν ο κόσμος μπορούσε να εκτιμήσει το μεγαλέιο μιας μεγάλης και καλοκουρδισμένης συμφωνικής ορχήστρας θα υπήρχε μία άλφα πίεση προς εκείνη την κατεύθυνση. Ούτε αυτό δεν υπάρχει κι αυτό είναι που με λειπεί. Είναι ένα να λέμε "τι μεγαλειώδεις θα ήταν οι μελωδίες των τραγουδιών αν τις έπαιζε συμφωνική ορχήστρα" και άλλο "την καταργήσαμε γιατί πρέπει να συμπλέουμε με το σήμερα" (γιατί λέγεται κι αυτό κάποτε).
Τα επιχειρήματα που παραθέτεις τα γνωρίζω και με τα περισσότερα συμφωνώ. Αλλά ξέρεις γιατί γίνονταν λάθη; Επειδή όπως είπε και η Βόσσου σε μια συνέντευξη στο Στούντιο 4, το κάθε τραγούδι το περνούσαν πρόβα 3-4 φορές πριν τον τελικό. Δεν έκαναν ποτέ σοβαρή προετοιμασία, κυρίως λόγω κόστους και γι' αυτό σιγά σιγά όλες οι αποστολές προτιμούσαν το playback για να αισθάνονται ασφαλείς. Όπως και να 'χει, πιστεύω ότι αν ο κόσμος μπορούσε να εκτιμήσει το μεγαλέιο μιας μεγάλης και καλοκουρδισμένης συμφωνικής ορχήστρας θα υπήρχε μία άλφα πίεση προς εκείνη την κατεύθυνση. Ούτε αυτό δεν υπάρχει κι αυτό είναι που με λειπεί. Είναι ένα να λέμε "τι μεγαλειώδεις θα ήταν οι μελωδίες των τραγουδιών αν τις έπαιζε συμφωνική ορχήστρα" και άλλο "την καταργήσαμε γιατί πρέπει να συμπλέουμε με το σήμερα" (γιατί λέγεται κι αυτό κάποτε).
ΑπάντησηΔιαγραφή