Ο Κόσμος Είναι Κουφός

 Ο κόσμος είναι κουφός!

Τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες παρακολουθώ τους εθνικούς τελικούς διαφόρων χωρών. Έχω δει το San Remo, ολόκληρο κιόλας έκατσα μέχρι τις 3:20 το πρωί (μου αξίζουν συγχαρητήρια), έχω δει τελικό Γερμανίας, Εσθονίας, Φινλανδίας, Δανίας, Λιθουανίας και Μάλτας. Έχω δει Ισπανίας, λίγο Λετονίας. Αυτά εγώ κάποτε τα κορόιδευα και πίστευα ότι είναι προβληματικός ο κόσμος που κάθεται και ξενυχτά βλέποντας εθνικούς τελικούς άλλων χωρών. Αλλά στην ηλικία μου και στην οικογενειακή μου κατάσταση, το παραδέχομαι, I don’t have a life.

Για να βγω έξω με τους φίλους μου πρέπει να το προγραμματίσουμε ένα μήνα πριν. Για να βγω έξω με τους θεατρικούς μου συντρόφους το ίδιο. Εγώ δεν τα μπορώ αυτά. Εγώ θέλω να βγαίνω όποτε μου καβλώσει, αυθόρμητα. Αντιλαμβάνομαι όμως ότι οι ζωές δυσκόλεψαν και θέλουν προγραμματισμό. Το σέβομαι και το ακολουθώ, όμως αυτός ο προγραμματισμός για να επιτευχθεί παίρνει χρόνο, οπότε καταλήγω να βγαίνω μια φορά κάθε Αγίου Ποτέ. Ε, τι να κάνω κι εγώ Σάββατο βράδυ όπου πέφτουν και κοιμούνται με τις κότες; Βλέπω εθνικούς τελικούς. Ό,τι και να πείτε έχετε δίκαιο, δεν θα αντιδράσω καθόλου.

Επί του προκειμένου. Ο κόσμος είναι κουφός! Μέχρι στιγμής, από όλους τους εθνικούς τελικούς που έχω παρακολουθήσει, μόνο η Δανία διάλεξε τραγούδι της προκοπής. Όλοι οι υπόλοιποι είτε διάλεξαν τραγούδι τριτοδεύτερου επιπέδου, όχι πάντως το καλύτερο τους, είτε διάλεξαν ξεπίτηδες μαλακία για να τιμήσουν την παρακαταθήκη του cha-cha-cha.

Ακριβά τον πληρώνουμε τον μαλάκα τον Κάαργια, και είμαι σίγουρος ότι όσο πάει το επίπεδο θα συνεχίσει να φθίνει αφού η κατάργηση των επιτροπών στους ημιτελικούς θα μας επαναφέρει στα επίπεδα των τραγουδιών της δεκαετίας του ’00, όπου η Γιουροβίζιον ήταν ένα καρναβάλι και τίποτα παραπάνω. Μαθήτριες το 2006 από το Ηνωμένο Βασίλειο, τέρατα από τη Φινλανδία, πειρατές το 2008 από τη Λετονία, νύφες από τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, κουκλοθέατρο από την Ιρλανδία, Τσίκιλικουάρτε από την Ισπανία. Άστε, δεν θέλω να τα θυμάμαι αυτά τα αίσχη!

Εκεί επιστρέφουμε!

Μη δείτε τι είδους μαλακία ψήφισαν φέτος οι Φινλανδοί. Είχαν στα χέρια τους ένα αριστούργημα το οποίο θα διεκδικούσε και το βραβείο κατ’ εμέ, αν το δηλαδή διάλεγαν, το Paskana. Το έβγαλαν δεύτερο οι μαλάκες. Έβγαλαν πρώτον έναν με φάτσα παιδεραστή που εμφανίζεται τάχα μου γυμνός και βγαίνει μέσα από ένα αβγό φορώντας φανέλα Windows ’95. Η σάχλα έχει κι όριο.

Εχθές οι Εσθονοί τα ίδια. Είχαν στη φαρέτρα τους ένα αριστούργημα που άκουγε στο όνομα Over The Moon (εντάξει, κλεμμένο από το Shallow των Lady Gaga και Bradley Cooper αλλά Γιουροβίζιον βλέπουμε, μην τα θέλουμε όλα δικά μας) και αντ’ αυτού διάλεξαν κάτι μαλάκες που ούτε να τους περιγράψω δεν μπορώ. Και όχι μόνο τους διάλεξαν, αλλά χαίρουν και πανευρωπαϊκής αποδοχής. Διάβαζα τα λάιβ σχόλια στο chat window καθώς παρακολουθούσα τους τελικούς, έχω σιγουρευτεί ότι ο μέσος Γιούροφαν είναι και κουφός και ηλίθιος.

Οι δε Λιθουανοί, είχαν στα χέρια τους ένα συμπαθέστατο άσμα από τους The Roop (κι αυτό κλεμμένο από το Flowers της Miley Cyrus, αλλά Γιουροβίζιον βλέπουμε, μην τα θέλουμε όλα δικά μας) και αντ’ αυτού διάλεξαν έναν παπάρα στα κόκκινα που τραγουδά στη γλώσσα του κάτι που στα αφτιά μου φτάνει ως “Lockdown-lockdown!”

Το δε San Remo το αφήνω ασχολίαστο. Πέραν του ότι κέρδισε μία Ιταλίδα κουκλάρα, πανέμορφη μουνάρα να την πιεις στο ποτήρι, το τραγούδι είναι μετριότατο. Είδα και άκουσα τουλάχιστον 5-6 καλύτερα. Και για πρώτη φορά ήθελα να κερδίσει ο Μαχμούντ, ο οποίος είχε κάτι εντελώς μοντέρνο και σύγχρονο, αλλά φεύ! Ούτε στην πεντάδα δεν τον έβαλαν.

Στο τσακ τη γλίτωσε η Δανία και δεν έστειλε μαλακιάρα ολκής. Η τραγουδίστρια τους σώθηκε από την επιτροπή η οποία την έβγαλε πρώτη με διαφορά από τους άλλους δύο συνυποψήφιους της, και έτσι θα δούμε κάτι αρκετά φρέσκο επί σκηνής. Αν η νίκη κρινόταν από το κοινό, δεν θέλω να σας περιγράψω ποια παπάρα θα κέρδιζε. 

Πρέπει να περιοριστεί η τήλε-ψηφοφορία. Ξέρω ότι ο κόσμος θέλει 100% να αποφασίζει εκείνος, αλλά εδώ δεν είναι ευρωκοινοβούλιο να ψηφίζουμε αντιπροσώπους. Εδώ είναι Διαγωνισμός ταλέντου και το ταλέντο δεν μπορεί να το ξεχωρίσει η κουτσή Μαρία. Ξέρω ότι αυτό δεν μας συμφέρει ως Έλληνες, καθότι η Ελλάδα πάει καλύτερα στο κοινό απ’ ό, τι στις επιτροπές, δεδομένου ότι κινητοποιείται η ομογένεια. Αλλά από τον καιρό που επανήλθαν οι επιτροπές, από το 2009 δηλαδή, η Γιουροβίζιον ανέβηκε επίπεδο. Η κατάργηση τους μας κοστίζει και ορίστε τα χαΐρια μας. Θέλω να καταποντιστούν τα joke entries, να καούν, να τσουρουφλιστούν, να μην σώσουν και ψηφιστούν! Μηδέν!

Αυτά!