Ήμουν πάνω στον διάδρομο και έβλεπα Γιουροβίζιον του 1986. Και όταν ήρθε το τραγούδι της Γαλλίας, οι «Ευρωπαίες» από τις Cocktail Chick μου ήρθε μία ιδέα να καταγράψω πόσα girl bands συμμετείχαν κατά καιρούς στη Γιουροβίζιον και να ψάξω να βρω το αγαπημένο μου μέσα από τα play counts του itunes.
Ο όρος Girl Band εδραιώθηκε το 1996 με την άφιξη των Spice Girls. Girl bands υπήρχαν προ αμνημονεύτων, απλά δεν λέγονταν έτσι. Τα Spice Girls επέβαλαν τον όρο, όπως και οι Backstreet Boys επέβαλαν τον όρο Boy Band. Στη Γιουροβίζιον τον είδος ήταν σε άνθηση την ίδια περίπου περίοδο μιας και πολλές φορές έχουμε δει να αναπαράγεται επί σκηνής ότι επικρατεί στη διεθνή μουσική σκηνή. Παρόλα αυτά, έχω κάτσει κι έχω μετρήσει και κατέληξα ότι τα περισσότερα girl bands εμφανίστηκαν στη σκηνή του 2005 στο Κίεβο.
Στη λίστα μου συμπεριέλαβα όσα συγκροτήματα είχαν τρία γυναικεία μέλη και πάνω. Μεικτά συγκροτήματα δεν καταμετρήθηκαν προφανώς. Ντουέτα αποκλείστηκαν. Ηλικιακός ρατσισμός δεν επιβλήθηκε. Girls are girls. Παρόλα αυτά, συγκροτήματα drug δεν υπολογίστηκαν. Υπάρχει κι ένα όριο. Ορίστε όλα όσα είδαμε κατά καιρούς στη Γιουροβίζιον, με ένα μικρό σχολιάκι για το καθένα. Στο τέλος, ειδική μνεία στο δικό μου all time favourite.
Γυναικεία χειραφέτηση στα ‘80ς. Εμένα αυτές, τότε, μου φαίνονταν γριές. Σαν να έβλεπα βιντεοκασέτα με τη Νόρα Βαλσάμη και τη Μάρω Κοντού και τις φίλες τους, που ετοιμάζονται να πάνε μόνες τους στα μπουζούκια σε ταινία του Δαλιανίδη. Μην μιλήσω για Golden Girls καλύτερα. Ο ορισμός του καλτ. Άθλιο τραγούδι, εννοείται.
Ολλανδία (1986) – “Alles Heeft Ritme”
Την ίδια χρονιά, το 1986 δηλαδή, έσκασαν μύτη και οι Ολλανδέζες ξυπόλυτες, να τραγουδούν πως «όλα έχουν ρυθμό» κάνοντας και μία γελοιωδέστατη χορογραφία, η οποία ομολογουμένως πέρασε στην ιστορία ως πολύ χαρακτηριστική κιτσαρέλλα. Τα ξανισμένα 80ς μαλλιά δεσπόζουν, κι έχουν την τιμητική τους φυσικά. Συγκριτικά με τη Γαλλία που την είδε «Δυναστεία» εδώ έχουμε μια πιο μπόχο προσέγγιση, εξίσου άθλια μουσικά και τραγουδιστικά. Εν πάση περιπτώσει, όμορφες οι Ολλανδέζες, τους το συγχωρούμε.
I love big mamas! Πόσω δε μάλλον όταν είναι και μαύρες. Τα Rounder Girls τραγούδησαν ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια εκείνης της χρονιάς. Αδικία τεράστια που κατέληξαν στη 14η θέση. Ο κόσμος έλεγε ότι η ομοιότητα με τη Νταϊάνα Ροςς και τις Supremes δεν παλευόταν. Εμένα δεν με πείραξε ποσώς. Θεωρώ πως ήταν ένα συμπαθέστατο κλείσιμο για τον Διαγωνισμό και όφειλε να είναι στη δεκάδα. Μία εκ των τριών γυναικών του συγκροτήματος μας άφησε χρόνους, δυστυχώς, δεν ξέρω ποια ακριβώς για να σας πω.
Σουηδία (2002) – “Never Let You Go”
Big Mamas... συνέχεια. Αυτό εδώ πίστευα ότι θα κέρδιζε το 2002 αλλά δυστυχώς δεν ερμηνεύθηκε όπως του άξιζε στο λάιβ. Δεν είχε τη δυναμική του βίντεο κλιπ. Επίσης, η διοργάνωση του Τάλιν ήταν τόσο άθλια αισθητικά, που η σκηνή χαντάκωνε όλα τα φαβορί. Την ίδια χρονιά ξέσπασε και «σκανδαλάκι» με το εν λόγω τραγούδι όταν η ελληνική αποστολή (του Ρακιντζή η ομάδα δηλαδή), διέδιδε ότι ήταν απομίμηση από «Τα Παιδιά Του Πειραιά» και ζητούσαν τον αποκλεισμό της Σουηδίας. Τέτοια γραφικά συνέβαιναν τότε, φυσικά κανένας δεν τους έλαβε σοβαρά υπόψιν.
Βαλκανικά pussycats! Αυτή ήταν η πιο κραυγαλαία εκδοχή από τις Spice Girls wannabes. Συμμετείχαν το 1997, τη χρονιά δηλαδή που το αγγλικό συγκρότημα μεσουρανούσε. Οι Κροάτισσες δεν έδειξαν τον παραμικρό οίκτο, αντέγραψαν το κόνσεπτ αυτούσιο. Πιο Spice girls δεν γινόταν. Η τραγουδίστρια με τα πράσινα στα αριστερά ίδια η sporty spice, η άλλη με το μωβ ίδιο μαλλί με τη Geri Halliwell. Άστα να πάνε. Το τραγούδι ήταν κι αυτό στην ίδια φιλοσοφία, σε μια πιο φτωχή, cheapικη έκδοση, και παρόλο που θεωρούνταν από τα φαβορί, ευτυχώς καταποντίστηκε και πήρε αυτό που του άξιζε. Το μπουκέτο, μια φορά, εγκρίνεται και με το παραπάνω.
Μία τραγωδία. Κατ’ αρχάς να σας πω ότι και αυτό, στην εποχή του, θεωρούνταν φαβορί. Από ποιούς; Από τους γνωστούς άγνωστους που προπαγανδίζουν στο ίντερνετ και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν ακούτε το ίδιο πράγμα. Όσο άθλιο κι αν είναι από μόνο του, τη βραδιά του Διαγωνισμού εξαθλιώθηκε ακόμα περισσότερο αφού τα κορίτσια δεν πάτησαν νότα. Συγχωρούνται για το νεαρό της ηλικίας τους. Δεν υπήρχε και η Eurovision Junior τότε να τις στείλουν εκεί εν είδει συμβιβασμού. Όπως και να ‘χει, είναι απ’ αυτά που δεν υποφέρονται.
Ρωσία (2007) – “Song Number One”.
Εδώ είμαστε. Μία αψεγάδιαστη συμμετοχή. Τρεις κουκλάρες, ένα τραγούδι που τους πήγαινε (αμερικανιά, αλλά τότε η Ρωσία τέτοια έστελνε), μία σκηνική παρουσία που έκοβε ανάσα. Τι άλλο θέλαμε; Να κερδίσει η Μαρία Σερίφοβιτς! Ντράπηκε και η ντροπή. Το μόνο μεμπτό που βρίσκω στις Ρωσίδες ήταν το σχολικό ντύσιμο. Αν έδειχναν μισό χιλιοστό σάρκας το βραβείο θα το είχαν στο τσεπάκι. Βέβαια, θα έπρεπε να κερδίσουν και τη Βέρκα Σερντούτσκα, άλλη μαλακία από ‘κει. Τέλος πάντων.
Τσεχία (2023) – “My Sister’s Crown”
Αυτό νόμιζα ότι ήταν ένα φεμινιστικό τραγούδι. Προ ολίγων μηνών έμαθα ότι είναι τραγούδι αλληλεγγύης από τις ανατολικές χώρες της Ευρώπης προς την Ουκρανία. Ο Θεός και η ψυχή τους. Καθώς προείπα και όταν έγραφα τη γνώμη μου για τα τραγούδια του 2023, πρόκειται περί αρτίου τραγουδιού. Υψηλής αισθητικής από κάθε άποψη. Με παραπέμπει σε ερασιτεχνική ομάδα πειραματικού θεάτρου. Μπορούσε να βρίσκεται και ψηλότερα στον βαθμολογικό πίνακα.
Νορβηγία (2000) – “My Heart Goes Boom”.
Το 2000 όταν έβλεπα τον Διαγωνισμό μου τηλεφώνησε μια φίλη από το Λονδίνο η οποία έβλεπε κι εκείνη ταυτόχρονα και μου είπε “σε παίρνω για να σου πω ότι θα κερδίσει η Νορβηγία”. Καταλήξαμε να βλέπουμε όλο τον Διαγωνισμό ταυτόχρονα και να τον σχολιάζουμε από τηλεφώνου. Ούτε μας ένοιαζε το υπεραστικόν. Οι γονείς μου έλειπαν, ποσώς με ενδιέφερε πόσα θα έγραφε στο τέλος του μήνα ο λογαριασμός. Οι Νορβηγίδες ήταν φαβορί. Εμένα δεν μου άρεσαν. Θεωρούσα ξεπερασμένο το κόνσεπτ των τριών τρέντι τραγουδιστριών. Είχαμε πολλές τότε στην διεθνή σκηνή, φτάνει. Δεν θέλαμε άλλες. Σήμερα, το ακούω πιο ευχάριστα από ό,τι το άκουγα τότε.
Κροατία (2010) – “Lako Je Sve”
Τις παντρεύομαι. Και τις τρεις. Γίνομαι μουσουλμάνος για χάρη τους! Γυναικάρες με τα όλα τους, όπως εγώ ορίζω το φύλο στο μυαλό μου. Είχαν συμμετάσχει και το 2005 αλλά τότε ήταν πιο «παρτσακλά». Δεν είχαν μεστώσει. Το 2010 ήταν ό,τι πρέπει. Το τραγούδι τους, λίγο πιο σοβαροφανές από ό,τι άντεχα, εντούτοις έμπαινε εύκολα στο τοπ10 μου. Το 2010 δεν ήταν καλή χρονιά έτσι κι αλλιώς. Μάπα ήταν όλα. Αμαρτία το ότι δεν προκρίθηκε καν το συγκεκριμένο. Αμαρτία.
Γερμανία (1994) – “Wir Geben’ Ne Party”
Για την εποχή του καλή και η μαλακία του. Ήμουν 14 χρονών τότε, θυμάμαι ότι στο σχολείο μου σχολιαζόταν θετικότατα το εν λόγω τραγούδι. Στα πρότυπα του “Saturday Night” και της ευρύτερης dance πίστας των ‘90ς, οι Γερμανίδες έκαναν πάρτι και ξεχώρισαν σε μια μουντή χρονιά που το θυμιατό και η πεθαμανατζίδικη ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη επί σκηνής. Εννοείται πως πρόκειται για υπέρτατη παπαριά. Αλλά δεν εξεπλάγην με την Τρίτη θέση.
Ηνωμένο Βασίλειο (1999) – “Say It Again”
Ένα συγκρότημα στα πρότυπα των All Saints που ήταν τότε της μοδός και ένα τραγούδι που άπτονταν της ελαφρότητας στην εποχή που μεσουρανούσε η Britney Spears με το Baby…One More Time και οι Backstreet Boys με τα αντίστοιχα δικά τους. Το τραγούδι ως τραγούδι πολύ αδύναμο, δεν σωζόταν από το ευρύτερο πακέτο των όμορφων και φρέσκων κοριτσιών. Ήταν όμως μέσα στο κλίμα της εποχής του. Ορθώς πήρε τη 12ηθέση.
Πολωνία (2019) – “Fire Of Love”
Έχουμε συνδέσει τον όρο Girl Band με όμορφες νεαρές που τραγουδούν ποπ μασώντας τσιχλόφουσκα. Κάτι σαν τη Μαρία Ιωαννίδου στο "Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι". Δεν ξέρω εάν στη παρούσα το συγκεκριμένο τραγούδι νομιμοποιείται να ενταχθεί στην κατηγορία του Girl Band χωρίς το ελαφρύ περιεχόμενο. Επιλέγω να ερμηνεύω ευρέως τον όρο και συγκαταλέγω όλα τα γυναικεία συγκροτήματα ανεξαρτήτως genre. Το Fire Of Love είναι ένα μικρό έθνικ αριστούργημα το οποίο όμως δεν φτούρησε εξαιτίας της κακής τηλεοπτικής κάλυψης και σκηνικής παρουσίας. Μπορούσε να φτάσει πολύ ψηλά στον τελικό, κατά τη γνώμη μου.
Ολλανδία (1997) – “Niemand Heeft Nog Tijd”
Το 1997 ήμουν 17 χρονών. Όλες οι γυναίκες άνω των 30 μου φαίνονταν γριές. Αυτές δεν ήταν ακριβώς στην κατηγορία «χούφταλα», αλλά είχα μία επιφύλαξη ως προς τι γυρεύουν αυτές οι σαραντάρες στο πάρτι μας. Τον όρο cougar και την κάβλα των milf δεν τα είχα ακόμα ανακαλύψει. Δεν ξέρω κι αν υφίσταντο εν έτει 1997. Το τραγούδι ήταν μέτριο, τα φουστάνια παρωχημένα, οι κυρίες κάποιες πιο όμορφες από τις άλλες θύμιζαν reunion συμμαθητριών λυκείου θηλέων στην καλύτερη περίπτωση. Τις αγαπώ γιατί ήταν ξεχωριστές ωστόσο.
Αν οι σαραντάρες (+) μετά δυσκολίας συγκαταλέγονται στα girl bands όπως τα αντιλαμβάνεται ο μέσος νους, δεν ξέρω σε τι κατηγορία θα εντάσσαμε τρεις ισραηλίτισσες τη δεκαετία του ’70; Τη δεκαετία του ’70 δεν μπορούσες να θεωρείται «κορίτσι» ώστε να ανήκεις σε girl band μετά το σχολείο. Μετά το σχολείο παντρευόσουν και έκανες παιδιά. Δεν είχες περιθώρια για κάτι παραπάνω και όσες το τολμούσαν τις βλέπανε με μισό μάτι. Παρόλα αυτά, τις εντάσσω στο girl power group γιατί κάποτε πρέπει να αποδίδεται και δικαιοσύνη. Διάβασα προ ολίγου ότι ο τίτλος του τραγουδιού σημαίνει «ας κάνουμε ειρήνη», και ήταν ένα κάλεσμα από το Ισραήλ προς τον αραβικό κόσμο για να μπει ένα τέλος στον πόλεμο. Σήμερα γελάνε και τα πόμολα.
Βοσνία Ερζεγοβίνη (2005) – “Call Me”
Οι Κροάτισσες που σχολίασα πιο πάνω στη συμμετοχή που εκπροσώπησε τη Βοσνία. Εντάξει, δεν μου άρεσαν τότε, εννοώ εμφανισιακά. Το δε τραγούδι που ήταν μία απέλπιδα προσπάθεια να θυμίζει κάτι από Waterloo, ασχολίαστο. Ο δε στίχος, φρικτός. Εν έτει 2005 μόνο μία δικαιούνταν να τραγουδά «Call Me» και θα επέστρεφε στη Γιουροβίζιον μία χρονιά αργότερα.
Ένα πολύ μέτριο τραγούδι, από ένα πολύ μέτριο γκρουπ. Ορθώς δεν προκρίθηκε.
Από αυτό το τραγούδι θυμάμαι μόνο πόσο κακά ερμηνεύτηκε το βράδυ του Διαγωνισμού. Πόσο παράφωνες ήταν όλες τους και πόσο ασυντόνιστες κινησιολογικά. Άβολο και αμήχανο θέαμα. Το δε ανέμισμα του ρούχου και οι ανεμιστήρες που επιστρατεύτηκαν μόνο χειρότερα έκαναν τα πράγματα. Ήταν σκέτη αποτυχία από κάθε άποψη. Καταποντίστηκε ως είθισται και όχι μόνο επειδή ήταν της Γερμανίας.
Σε τίτλους με τη λέξη “τι”, μόνο Αλκαίος και “τι-τι!”
Ομοίως, δεν ξέρω αν το παρόν συγκρότημα υπολογίζεται ως Girl band. Αυτές δεν φαίνονται να έχουν καλές προθέσεις, μάλλον για να σε σφάξουν στα πλαίσια κάποιας βουκολικής τελετής τις κόβω. Ο εωσφόρος ντράμμερ το καταμαρτυρεί και προσυπογράφει.
Εσθονία (2005) – “Let’s Get Loud”
Από Εσθονία σε Εσθονία. Άλλο ένα γκρουπ φτιαγμένο στη συνταγή των γυναικείων συγκροτημάτων της εποχής, αρκούντος παράφωνο και αδιάφορο ώστε να καταλήξει εκεί που κατέληξε.
Ας έρθουμε σε κάτι πιο πρόσφατο. Οι Σέρβες που μου θύμιζαν μπουζουξούδες της εθνικής οδού. Το τραγούδι επηρεασμένο από το Fuego, ευτυχώς δεν είχε την απήχηση που ανέμεναν οι φάνς να έχει.
Σερβία (2013) – “Ljubav Je Svuda”
Ένα τραγούδι που δεν θυμάμαι καθόλου. Θυμάμαι ότι δεν προκρίθηκε και το καταχάρηκα γιατί η Σερβία γενικά είναι από τις ευνοημένες της Γιουροβίζιον. Θυμάμαι επίσης ότι οι τρεις κοπέλες είχαν ρόλους, η μια αγγελάκι, η άλλη διαβολάκι και στη μέση η Χριστιανή που δεν μπορούσε να αποφασίσει. Whatever.
Ισπανία (2006) – “Bloody Mary”
Τι bloody Mary Χριστιανοί μου. Κρίμα οι προσδοκίες από ένα συγκρότημα όπως τις Las Ketchup οι οποίες την προηγούμενη χρονιά είχαν έναν γιγάντιο χιτ ανά το παγκόσμιο, το Asereje. Πώς περνάς από το Asereje σε αυτό το έκτρωμα, είναι να απορείς. Χάλια και η σκηνική παρουσία με τις περιστρεφόμενες καρέκλες, χάλια το όλον. Κρίμα τα νιάτα κι η τσαχπνιά!
Ισπανικό κιτσαριό. Δρώμενο από πανηγύρι γύφτων στην Αλάμπρα.
Εσθονές κουκλάρες εκπροσωπούν την Ελβετία. Το 2005 ήταν ο μόνος τρόπος να αποκτήσει η χώρα δυναμική. Και το κατάφεραν αφού κατάφεραν και προέκριναν τη χώρα στον τελικό. Και πήγε και καλά, χτύπησαν δεκάδα. Για μένα το τραγούδι είναι ανεκδιήγητο και με γελοίο στίχο. Οι κοπέλες του συγκροτήματος πάντως, δεν περνούν απαρατήρητες. Είναι όλο το κλου της υπόθεσης.
Από τα acts που λες «τι ήταν αυτό που μόλις είδα;» ΟΚ, έχει το ακαταλόγιστο λόγω αρχαιότητος. Με κοστούμια περισσεύματα από τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα, και μπρίο και κέφι Ραφαέλλας Καρρά, πιστεύω ακράδαντα πως δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να είδε και να άκουσε αυτό το πράμα και να μην το θυμάται στον αιώνα τον άπαντα. Το αγαπώ.
Ρωσία (2012) – «Party For Everybody”
Αν δεν είναι αυτό girl group τότε ποιο είναι; Τα χρόνια τους να φτάσετε, κακομοίρες μου! Να σας πω ότι αυτό το τραγούδι το σιχαίνομαι γιατί εκμαιεύει οίκτο και βαθμούς ως comedy act. Δεν θέλω comedy acts στη Γιουροβίζιον. Ούτε το Euphoria μου άρεσε τότε αλλά χίλιες φορές η Σουηδία παρά αυτό το τσίρκο της Ρωσίας.
Πορτογαλία (2006) – “Coisas De Nada”
Πορτογαλική παπάρα ολκής. Άχρηστες τραγουδίστριες που δεν ήξεραν το τραγούδι τους. Μία εξ αυτών τραγουδούσε και σε σημεία που δεν έπρεπε.
 |
Για αυτό το τραγούδι δεν έχω να πω κάτι. Και αυτό που έγραψα ως τώρα πολύ είναι.
Και τώρα ας περάσουμε στο αγαπημένο μου. Λοιπόν, το αγαπημένο μου τραγούδι όλων των εποχών από γυναικείο συγκρότημα είναι το “Love Games” που εκπροσώπεισε το UK το 1984. Το εν λόγω τραγούδι ερμηνεύτηκε αθλίως επί σκηνής και δεν είχε την κατάταξη που αναμενόταν, ενώ το κοινό γιούχαρε τις τραγουδίστριες στο τέλος επειδή δυο μέρες πριν Άγγλοι χούλιγκανς τα έσπασαν στους δρόμους του Λουξεμβούργου που φιλοξενούσε τον διαγωνισμό, στο τέλος ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Το τραγούδι είναι εμφανώς αντιγραφή από το Baby Love των Supremes, και στυλιστικά επηρεασμένες από τις Bananarama, αλλά όπως και να ‘χει όλη αυτή η 80τίλα εμένα μου προκαλεί νοσταλγία και δεν μπορώ να μην το χαίρομαι όποτε το ακούω. Είχαν γυρίσει και ένα βίντεο κλιπ μέσα στην αγγλική επαρχία με την ομίχλη και την υγρασία να φτάνει μέχρι το γυαλί της τηλεόρασης στην Κύπρο, το κάτι άλλο! You’re only playing love games, you’re only playing love games oh oh oh oh!
Τα λέμε!
Απολαυστικότατο κείμενο! Νομίζω αξίζει να κάνεις κάτι αντίστοιχο και για τα boy bands και άλλες κατηγορίες π.χ. drag και LGBT συμμετοχές (παρεπιπτόντως, η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν drag queens στη σκηνή της Γιουροβίζιον ήταν το 1986 στη συμμετοχή της Νορβηγίας). Αν και έχω διαβάσει πολλά αφιερώματα αυτού του είδους σε ιστοσελίδες όπως του OGAE Greece και τα wiwibloggs, τα δικά σου έχουν παραπάνω ενδιαφέρον! Με την ευκαιρία, ανακάλυψα πρόσφατα το blog ενός 25χρονου Αμερικανού που κάνει αναλύσεις για όλες τις χρονιές της Γιουροβίζιον από το 1956 (μέχρι στιγμής έχει φτάσει ως το 2001) και πιστεύω ότι θα σου αρέσει https://cookiefonster.com/category/eurovision-posts/
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωωω, σε ευχαριστώ αγαπητέ ανώνυμε! Το κομπλιμέντο ότι το κείμενο είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ' αυτά του OGAE ήταν τρομερά τιμητικό! Ναι, χρόνο ελεύθερο να έχουμε και θα κάνω κι άλλα παρόμοια! Ευχαριστώ και για το λινκ, θα το τσεκάρω!
ΑπάντησηΔιαγραφή*drag, όχι drug ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήοι t.A.T.u. εγελάσαν σου ή εν μετρούν λόγω αρσενικών οργανοπαικτών;
που τη μια σκέφτουμαι ότι εν κρίμα που εν ελληνικά το μπλογκ διότι θα έβρισκε μεγάλο αγγλόφωνο κοινό. που την άλλη θα έβρισκε μεγάλο αγγλόφωνο κοινό :D και οι γιουροφαν έννεν ιδιαίτερα ψύχραιμοι.