Better The Devil You Know

Σήμερα είχα άπλετο ελεύθερο χρόνο στο σπίτι και για να γεμίσω ευχάριστα την ώρα μου κάθισα και ξανάκουσα όλα τα τραγούδια του 1993. Το 1993 ήταν μία χρονιά σταθμός στη Γιουροβίζιον, μία εκ των αγαπημένων μου όλων των εποχών και θα την μνημονεύσω σε κατοπινό κείμενο, το συντομότερο. Πριν απ’ αυτό όμως, θέλω να κουτσομπολέψουμε λίγο το λεγόμενο beef της εποχής (είδατε πώς εκμοντερνίζομαι και χρησιμοποιώ αργκό του σήμερα), την κόντρα Ιρλανδίας – Ηνωμένου Βασιλείου. 

Όπως μάλλον γνωρίζετε, κι αν δεν γνωρίζετε, οφείλετε να το μάθετε, το 1993 κέρδισε η Ιρλανδία στην έδρα της με ελάχιστη διαφορά από το δεύτερο Ηνωμένο Βασίλειο. Tω καιρώ εκείνω το Η.Β. ήτο φαβορί εκπροσωπούμενο από την ευρέως γνωστή Σόνια (η νεολαία της εποχής σίγουρα τη θυμάται) και το πανάθλιο (κατά τη γνώμη μου), Better The Devil You Know. Το συγκεκριμένο άσμα το έβρισκα παλιακό ακόμα και για το 1993 κι ας ήμουν 13 χρονών παιδάκι τότε. Εξέπεμπε μία ποπ εϊτίλα με την οποία η Σόνια έγινε γνωστή στα βρετανικά τσαρτς χάριν σε σουξεδάκια συνταγής των Stock – Aitken & Waterman, οι οποίοι τότε θεωρούνταν κάτι σαν τον Φοίβο και τον Καρβέλα σε βιομηχανική, μουσική σύμπραξη. Το λεγόμενο «hit factory» όπως το ονόμαζαν τότε οι Εγγλέζοι. 

 

Σε αυτό το ύφος κινούνταν και το Better The Devil You Know, το οποίο αν θυμάστε οι Κύπριοι αναγνώστες, τη βραδιά εκείνη η αγαπημένη ανταποκρίτρια του ΡΙΚ, Εύη Παπαμιχαήλ, απέφυγε να το μεταφράσει κατά λέξη, επειδή η αναφορά στον διάβολο θεωρούνταν ταμπού. "Καλύτερα Κάποιος Που Ξέρεις" είπε, "σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση" με αντίστοιχο γελάκι και υπονοούμενο. Η Σόνια ήταν η μοναδική φίρμα του 1993, κατέβηκε στο Μίλστριτ να διαγωνιστεί με τεράστιο τουπέ και αυτοπεποίθηση, η οποία παρέπεμπε στη γνωστή αγγλική αλαζονεία. Είχα αναφερθεί ξανά σ’ αυτού του είδους την «βρετανική ανωτερότητα» στο κείμενο που έγραψα για το 1988 και την ήττα του Scott Fitzerald με το τραγούδι Go. Το ίδιο σκηνικό εκτυλίχθηκε και το 1993 όταν η Σόνια έχασε από την Νίαμ Κάβανα, εξαιτίας της επιτροπής της Μάλτας.

 

Η Μάλτα εκείνο το βράδυ θα ψήφιζε 8η κατά σειρά, βάσει της σειράς εμφάνισης. Κάποια τεχνικά προβλήματα όμως με τις τηλεφωνικές γραμμές την ανάγκασαν να ψηφίσει τελευταία. Η αδρεναλίνη ήταν στα ύψη καθώς ο νικητής δεν είχε ξεχωρίσει μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αν και ήταν ξεκάθαρο ότι παιζόταν μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετανίας, εντούτοις όλοι κρεμόμασταν από την επιτροπή στο Σεν Τζούλιανς. Η Μάλτα αγνόησε πλήρως την Βρετανία, έδωσε δεκάρι στο Λουξεμβούργο (κάτι το οποίο εμένα μου προκαλεί καχυποψία μέχρι σήμερα), και έδωσε δωδεκάρι στην Ιρλανδία. Το στάδιο, ή τέλος πάντων εκείνος ο στάβλος του Μίλστριτ που διαμορφώθηκε κατάλληλα για τον Διαγωνισμό σείστηκε συθέμελα, ιδού το οπτικοακουστικό υλικό για να θυμηθούμε λίγο την ατμόσφαιρα: 

Η Σόνια το φυσούσε και δεν κρύωνε, φαινόταν και στη φάτσα της ότι θεωρούσε δεδομένη τη νίκη και ότι «μας έκανε και χάρη» που συμμετείχε στο βλάχο-πανηγυράκι μας. Κλασσική, αγγλική αντιμετώπιση οτιδήποτε ενείχε ευρωπαϊκό χαρακτήρα την τότε εποχή. Αν παρακολουθήσετε τη ψηφοφορία διεξοδικά μπορείτε να νιώσετε τη δυσφορία της καθόλη τη διάρκεια της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων. Η ίδια αργότερα παραδέχτηκε ότι της κακοφάνηκε πάρα πολύ, ενώ έγινε γνωστό ότι δεν πάτησε καν το πόδι της στο πάρτι νίκης της Ιρλανδίας μετά τον τελικό.

 

Αν νομίζετε ότι όλα αυτά αποτελούν μύθους και θρύλους του μακρινού 1993 λανθάνεστε. Επιβεβαιώνονται τα πάντα στο πιο κάτω πρόγραμμα το οποίο μεταδόθηκε λίγα χρόνια αργότερα από το BBC Choice, στο οποίο η Σόνια ερμηνεύει τη γιουροβιζιονική της συμμετοχή, και στη συνέντευξη που ακολουθεί αναφέρεται απαξιωτικά στη νικήτρια του 1993. Κατ’ αρχάς η παρουσιάστρια προσποιείται ότι δεν θυμάται καν πού έλαβε χώραν ο Διαγωνισμός του 1993, προσποιούνται αμφότερες ότι δεν θυμούνται καν ποια κέρδισε (το ότι έχασαν το θυμούνται πάντως), και όταν έφτασε η κουβέντα στη Νίαμ την ίδια και στο «τι απέγινε μετά», η Σόνια απαντά ειρωνικά «μου είπαν ότι πήγε πίσω στην τράπεζα που δούλευε!» 

 

Το είπε με ύφος «πήγε εκεί που της άξιζε να πάει». Είναι τόσο ηλίθια που δεν κατάλαβε ότι αυτό το κάνει χειρότερο για την ίδια. Να έχασε η επαγγελματίας τραγουδίστρια από μία τραπεζικό υπάλληλο που τραγούδησε για πλάκα και ύστερα επέστρεψε στη δουλειά της έχοντας στο παλμαρέ της ολόκληρο τρόπαιο της Γιουροβίζιον δεν το λες και λίγο. Πού να ήξεραν τραγουδίστρια και παρουσιάστρια, ότι σήμερα με το ίντερνετ όλες αυτές οι δηλώσεις θα ήταν διαθέσιμες στο παγκόσμιο και θα τις εξέθεταν. Και μη μου πείτε ότι πρόκειται για βρετανικό χιούμορ! Τότε ακκίζονταν εκ του ασφαλούς θάβοντας την Ιρλανδέζα αποκλειστικά για εγχώρια κατανάλωση, μια χαρά τις βόλευε.

Η Σόνια, πάντως, δεν ξέρω τι εξέλιξη είχε μετά το 1993. Κατ’ ακρίβεια το γεγονός ότι όσο έψαξα στο ίντερνετ μόνο αποσπάσματα από εκπομπές στα οποία τραγουδά το Better The Devil You Know βρήκα, με κάνει να πιστεύω ότι μάλλον δεν είχε ιδιαίτερη συνέχεια στην καριέρα της. 

Εξ ου και στη Γιουροβίζιον του Λίβερπουλ φέτος πάλι το ίδιο τραγούδι βγήκε και είπε. Εμφανώς γερασμένη, σαν γριά που εκδίδεται στο λιμάνι (σόρρι αλλά εκεί παρέπεμπε η όλη εμφάνιση), έβαλε τα μωβ της και βγήκε να ικανοποιήσει το nostalgia part της βραδιάς. Τη χάρηκα δεν λέω, αλλά πιο πολύ χάρηκα όταν βγήκε η Νίαμ Κάβανα να δώσει τη βαθμολογία της Ιρλανδίας και μεταξύ άλλων είπε: «συγχαρητήρια για το σόου, χάρηκα πολύ που ξαναείδα τη φίλη μου τη Σόνια από το 1993» Κυρία; Κυρία! 

 

(πατήστε να το δείτε, το έχω προγραμματίσει ώστε να εμφανιστεί αμέσως η ψήφος της Ιρλανδίας).

Για κάτι τέτοια λατρεύω τη Γιουροβίζιον. 

 

Λοιπόν, όπως προείπα, το 1993 είναι μνημειώδες. Θα το αναλύσουμε πιθαμή προς πιθαμή κάποια στιγμή μέσα στον Ιούλιο. Έχω πηδήσει ξεπίτηδες το 1992, καθότι θα του αφιερώσω χρόνο λίγο πριν τον τελικό του 2024 ως φόρο τιμής που λαμβάνει χώρα ξανά στη Σουηδία.

 Χάρηκα που τα είπαμε, ciao ciao.