You Can't Break A Broken Heart

 Βγήκε και το τραγούδι μας, αλλά με τα τραγικά νέα του δυστυχήματος στα Τέμπη, πού να βρεις όρεξη να ασχοληθείς, να σχολιάσεις το παραμικρό εύπεπτο καλλιτεχνικό γεγονός. Πέσαμε σε ομαδική, εθνική κατάθλιψη. Ας μου συγχωρεθεί το ότι σήμερα αποφασίζω να δημοσιεύσω αυτό το κείμενο, η ζωή συνεχίζεται, όπως ξέρουμε οι απανταχού Έλληνες να τη συνεχίζουμε, στο ίδιο βούρκο και στο ίδιο έλος μίσο-πνιγμένοι.

Can’t break a broken heart λέγεται. Εντάξει, είναι πολύ καλύτερο από ό, τι περίμενα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Φέτος η χρονιά είναι πολύ δυνατή. Χρόνια είχαμε να ζήσουμε τόσο υψηλό επίπεδο. Από το 2016 θα τολμούσα να πω, αν όχι ακόμα παλιότερα. Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτή η μουσική ανάταση, τους ενέπνευσε το Λίβερπουλ που είναι η πόλη των Beatles; Δεν ξέρω! Πάντως, η δεκάδα μου είναι ήδη συμπληρωμένη από καλά τραγούδια και ήδη άρχισε και να ξεχειλίζει. Θα έχουμε τεράστιο ανταγωνισμό φέτος και θα δούμε ωραία πράματα.

Ε, μέσα σε όλο αυτό το τουμπουρλούκι δεν βλέπω να χωράμε ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάδα. Ο Λάμπρου έχει ωραίο τραγούδι, σύγχρονο, και έχει και ένα ωραίο ρεφραίν (ναι, το ξεπατίκωσαν από το Arcade αλλά δεν πειράζει), το οποίο μάλιστα θα είναι και προ-ηχογραφημένο και καταχωρισμένο ως «φωνητικό» και δεν θα απαιτεί ιδιαίτερες φωνητικές δυνατότητες από τον τραγουδιστή, ο οποίος δεν είναι και το πρώτο λαρύγγι αν κρίνουμε από το λάιβ του στον περσινό αυστραλιανό τελικό.

Γενικά στο τραγούδι αυτό καθεαυτό δεν βρίσκω κάποιο ψεγάδι. Κάνει ό, τι μπορεί. Και καταξιωμένους Σουηδούς επιστρατεύσαμε (τους ίδιους που έγραψαν και το Tattoo με το οποίο ενδέχεται να εκπροσωπήσει τη Σουηδία η Λορίν), και τον Diettman για σκηνοθέτη έχουμε (ο σκηνοθέτης των Britt Awards για όσους δεν τον γνωρίζετε), και την Αυστραλία κοτζάμ ήπειρο τιμούμε.

Μόνο την Κύπρο δεν τιμούμε και αυτό είναι το πρόβλημα. Σε χρονιές που για να ξεχωρίσεις πρέπει να έχεις αυθεντικότητα και χαρακτήρα, δεν επενδύεις στα ετοιματζίδικα. Η Κύπρος έχει ένα ωραίο τραγούδι που θα μπορούσε να εκπροσωπούσε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα από Γερμανία και βορειότερα. Δεν υπάρχει όμως ο παραμικρός χαρακτήρας, ουδεμία προσωπικότητα. Θα μου πεις, τον είχε πέρσι η Ανδρομάχη και είδαμε τα αποτελέσματα. Ναι, η Ανδρομάχη όμως προέκυψε βούρλο και άφωνη. Πολύ κακώς δεν την είχαν τσεκάρει εκ των προτέρων, πολύ πριν της αναθέσουν τη δουλειά. Το τραγούδι της μια χαρά ήταν! Το άκουγες και ήξερες που βρίσκεσαι στον χάρτη.

Το φετινό, καλό, αλλά too generic. Αποκλείεται να πάει καλά; Όχι, μπορεί και να πάει, αλλά πώς; Ήδη η δεκάδα είναι συμπληρωμένη κατά τη γνώμη μου. Αν επικρατήσουν και οι παραδοσιακές συμμαχίες, οι οποίες πάντα ενεργοποιούνται στο τσακ, όπως τα κομματόσκυλα λίγο πριν τις εκλογές, την Κύπρο τη βλέπω από 15^η μέχρι τελευταία.

Εν τω μεταξύ είμαι σίγουρος για την πρόκριση. Θεωρώ το γεγονός ότι διαγωνιζόμαστε στον 2^ο ημιτελικό που είναι πιο εύκολος ευνοϊκό παράγοντα, και το γεγονός ότι στον ίδιο ημιτελικό διαγωνίζονται Ελλάδα και Αυστραλία ακόμα πιο ευνοϊκό. Από εκεί και πέρα όμως, πάτος! Μακάρι να διαψευστώ! Άλλωστε κάθε χρόνο αποδεικνύεται περίτρανα ότι εγώ βλέπω 32 χρόνια τη Γιουροβίζιον με φανατισμό, κι ακόμα δεν έμαθα τίποτα!

Σε αυτό το σημείο να πω ότι το φιλμάκι μας το βρήκα εξαιρετικά πρόχειρο και διεκπεραιωτικό, χωρίς ατμόσφαιρα και με σενάριο μια απ' τα ίδια. Φυσικά, ποιος νοιάζεται για το βίντεο, και το Φουέγκο είχε άθλιο βίντεο κατ' εμέ, αυτό δεν σημαίνει κάτι, αλλά λείπει το μεράκι κι αυτό με στεναχωρεί. 

Η Γιουροβίζιον έχει αλλάξει έτι περισσότερον τη δεκαετία που διανύουμε. Θυμάμαι που στα υπέροχα 80ς και 90ς η μόνη μας έγνοια ήταν αν η ορχήστρα θα παίξει σωστά το τραγούδι, αν θα του πηγαίνει η νέα ενορχήστρωση και αν ο καλλιτέχνης μας είχε ωραίο ενδυματολογικό στυλ. Στα ‘00ς όλα αυτά ξεχάστηκαν, η μόνη μας έγνοια ήταν αν το τραγούδι έχει έθνικ στοιχεία και αν στο χορευτικό υπάρχει «εύρημα!» Στα ‘10ς και αυτό ξεπεράστηκε, η μόνη μας έγνοια ήταν αν το τραγούδι θα έχει γραφικά overlays και αν η Σουηδή χορογράφος θα ξεπεράσει εαυτόν. Ε, τώρα πια τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία. Τώρα πια το μόνο που ενδιαφέρει είναι να είσαι φρικιό και να τραγουδάς τραγούδι με κοινωνικό μήνυμα ει δυνατόν που να αφορά στις μειονότητες. Ελευθερίες και παγκόσμιες ειρήνες, tres passe! Τώρα τα trending topics είναι η ομοφοβία, το acceptance & inclusivity, ο φεμινισμός και οτιδήποτε αντί-ρώσικο.

Σουηδία και Φινλανδία ως οι αδικημένες που ταλαιπωρούνται να μπουν στο ΝΑΤΟ να ετοιμάζονται! Μολδαβίες, και άλλες βαλτικές χώρες που συνορεύουν με την Ρωσία θα έχουν επίσης την τιμητική τους. Οι Big 5 από κοντά επίσης, να ρίξουν χρήμα σε περίπτωση που κερδίσει κάποια πτωχή κακομοίρα. Το παιχνίδι έχει πλέον μετατοπιστεί, και είναι ξεκάθαροι οι κανόνες του. Κι εμείς δεν αποτελούμε πια μάχιμους παίχτες, είμαστε ξεκάθαρα για τον πάγκο.