Όταν κερδίζουν τραγούδια σαν το αποψινό της Φινλανδίας, καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που μου αρέσει η Γιουροβίζιον. Νιώθω τόσο εκτός κλίματος, αμφισβητώ κατά πόσον αντιλαμβάνομαι what is all about, κλαίω τα χρόνια που της αφιέρωσα, σχεδόν πανικοβάλλομαι. Όταν μάλιστα παρατηρώ ότι η Φινλανδία περνά και μπροστά στα στοιχήματα εκεί είναι που περνώ τη θηλειά στο λαιμό και λέω, πήδα από το σκαμνί, και σταμάτα να ασχολείσαι.
«Αυτά τα τραγούδια θέλουν οι πραγματικοί φανς» μου έγραψε κάποιος στο τουίτερ. Με συγχωρεί η χάρη σου αλλά μεγαλύτερο φαν από μένα δεν βρίσκεις εύκολα, και αυτό το φινλανδικό αίσχος ούτε απέξω δεν θέλω να περνά από τη Γιουροβίζιον. Ναι, ελευθερία του λόγου και της έκφρασης έχουμε και ο καθένας μπορεί να στήνει το τραγούδι του όπως γουστάρει, και φυσικά ακόμα και τα joke entries έχουν ψυχή, αλλά δεν θέλω να κερδίζουν. Θέλω να κερδίζει η καλή μουσική.
Είχα αναθαρρέψει τα τελευταία χρόνια. Με την Πορτογαλία το ’17 είχα πει ότι μπαίνουμε ξανά σε μία φάση του Διαγωνισμού όπου μετρά η ουσία. Την επόμενη κιόλας χρονιά κέρδισε η μαλακία του Ισραήλ. Όπως μου σηκώθηκε, έτσι μου έπεσε! Το ’19 με το Arcade ίσιωσε πάλι το πράγμα, ενώ το 2021, παρόλο που το ροκ δεν είναι το είδος μου δεν θεωρώ ότι κέρδισε κακό τραγούδι. Το 2022 δεν το μετρώ γιατί από ό, τι καταλάβαμε η Ουκρανία θα κέρδιζε ακόμη κι αν έβγαινε να κλάσει επί σκηνής.
Φέτος ο κόσμος θέλει Cha Cha! Δηλαδή αν ο Μεγκόνι δεν αλλάξει το τραγούδι του εντέλει, θα βγει να πει το Due Vite και ενδέχεται να χάσει από αυτόν τον παπάρα. Το ίδιο και η La Zarra της Γαλλίας η οποία κατ’ εμέ πια έχει το ωραιότερο μέχρι στιγμής τραγούδι. Να ήμουν εγώ ένας από αυτούς τους δυο θα αρνούμουν να βγω να διαγωνιστώ μαζί του. Τι να πω πια! Απόψε είδα και την Λορίν της Σουηδίας να προκρίνεται στον τελικό του Melodifestivalen και παρόλο που δεν μου άρεσε ούτε το τραγούδι της, αλλά ούτε είμαι απ’ αυτούς που θεωρούν το Euphoria τραγούδι-σταθμό και ηδονίζονται μαζί του, εντούτοις δεν μπορώ να το συγκρίνω με τη Φινλανδία ούτε κατά διάνοια.
Τι χάνω, τι δεν καταλαβαίνω, δεν ξέρω!
Θα χαλάσει ο κόσμος αν κερδίσει η Φινλανδία; Όχι. Όπως δεν χάλασε όταν κέρδισαν οι Λόρντι, που και τότε έξαλλος ήμουν. Και 100 φορές καλύτερα οι Λόρντι παρά ο Ντίμα Μπιλάν ή ο Αλεξάντερ Ρίμπακ. Γούστα είναι αυτά. Αλλά αυτό το πανηλίθιο Cha Cha… Ε, όχι! Το μόνο θετικό αυτού του τραγουδιού είναι ότι είναι στα φινλανδικά. Μια γλώσσα που συμπαθώ. Κατά τα άλλα, εμετός.
Εν τω μεταξύ έχω πια σιγουρευτεί. Φέτος, θα κερδίσει μία εκ των big 5 ή σκανδιναβική χώρα. Όλες οι άλλες συμμετέχουν για γεμωσιά.
μπα, δεν το βλέπω. τσίρκα πήγαν πολλά. δε μπορώ να το συγκρίνω πχ με τους λύκους με μπανάνες ή τους ισλανδούς προηγουμένως που είχαν μια χαριτωμενιά ή με της Σερβίαςτου 22 ή της Ουκρανίας το 2021 που ήταν εκκεντρικά και εκ πρώτης όψεως τσίρκο μεν αλλά στα headphones ήταν τουλάχιστον καλά τραγούδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή