Η Γιουροβίζιον Των Δημοσίων Υπαλλήλων - Μέρος Α'

Τη Γιουροβίζιον τη λάτρεψα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, τότε που ακόμα την έβλεπαν λιγότεροι, αλλά πιο μερακλήδες. Την αγάπησα γιατί σε εκείνη τη δεκαετία μεγάλωσα, και στα μάτια μου φαινότανε μαγική και σημαντική (σημαντική είναι και σήμερα, δεν αντιλέγω), μα στα παιδικά μου μάτια καταλάμβανε εκτάσεις μύθου. Ένας από τους επιπλέον λόγους για τους οποίους τη θεωρούσα σημαντική, ήταν και οι τότε κριτικές επιτροπές οι οποίες ευθύνονταν εξολοκλήρου για την ανακήρυξη του νικητή.

Για πολύ καιρό τα μέλη των εθνικών επιτροπών φάνταζαν στα μάτια μου ως επαΐοντες και ειδήμονες, οι οποίοι περνούσαν από μουσικό κόσκινο τις συμμετοχές και κόπτονταν τα μάλα για το ποιος θα κέρδιζε το πολυπόθητο δωδεκάρι. Κάτι σαν τους Αθάνατους της Ολυμπιακής Επιτροπής οι οποίοι κατανάλωναν τόνους φαιάς ουσίας προκειμένου να αποφασίσουν το ποια πόλη θα διοργανώσει την επόμενη Ολυμπιάδα.

Το 1994 στον Διαγωνισμό του Δουβλίνου επετεύχθη μία τεχνολογική καινοτομία. Μέσω δορυφόρου κατορθώθηκε τηλεοπτική σύνδεση με το στούντιο έκαστης χώρας και έκτοτε τα αποτελέσματα θα μεταδίδονταν και μέσω εικόνας, όχι μόνο μέσω τηλεφωνικής γραμμής. Έκτοτε θα μπορούσαμε επιτέλους να αντιστοιχήσουμε γνώριμες φωνές με καινούριες φάτσες και να γνωρίσουμε ποιοι ευθύνονταν επί σειρά ετών για τις βαρυσήμαντες βαθμολογίες.

Ομολογώ ότι ένα σοκ το έπαθα όταν συνειδητοποίησα ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων επρόκειτο για ηλικιωμένους δημόσιους υπαλλήλους του κάθε κρατικού τηλεοπτικού φορέα οι οποίοι έπλητταν τα μάλα που ξενυχτούσαν σαββατιάτικα απλά και μόνο για να ανακοινώσουν τη βαθμολογία της χώρας τους. Έπλητταν και το καθιστούσαν σαφές τόσο με το ύφος και τον τόνο της φωνής τους, όσο και με τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Κάποια εξ αυτών ήταν παρουσιαστές Ειδήσεων οι οποίοι εκτελούσαν χρέη βάρδιας, κάποιοι ήταν σκέτοι παρουσιαστές. Εν πάση περιπτώσει, η αύρα που απέπνεαν ήταν στην καλύτερη περίπτωση άβολη, εξ ου και σιγά-σιγά αντικαταστάθηκαν από τρέντι φατσούλες και προηγούμενους συμμετέχοντες οι οποίοι πλέον προσδίδουν έναν πιο νεανικό αέρα στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων - Ξερνώ και μόνο που το γράφω.

Δεν χρειάζεται να σας πω ότι διαφωνώ με αυτή την εξέλιξη. Όσο κι αν οι βαρετοί δημόσιοι υπάλληλοι φάνταζαν αντί-τηλεοπτικοί και διεκπεραιωτικοί, εντούτοις εμένα με έπειθαν ότι ήταν εκεί γιατί είχαν ένα καθήκον να επιτελέσουν. Ένα καθήκον στο οποίο δεν έπαιζε ρόλο η εμφάνιση. Σήμερα φτάσαμε στο άλλο άκρο, οι παρουσιαστές όχι μόνο πρέπει να είναι ευπαρουσίαστοι, αλλά αν έχουν και κάποιο κοινωνικό, πανανθρώπινο μήνυμα να περάσουν στο ένα λεπτό που τους αντιστοιχεί στον αέρα, ακόμα καλύτερα. Το δωδεκάρι θέλουμε να μάθουμε, δεν μας ενδιαφέρουν οι κοινωνικές σας ανησυχίες! Ούτε να μας πείτε «congratulations for the wonderful show» το οποίο πια είναι κάτι σαν παρασύνθημα. Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν σου επιτρέπεται να πεις τη βαθμολογία χωρίς να έχει προηγηθεί η τυποποιημένη φιλοφρόνηση.

Όπως και να 'χει, επέλεξα μερικές "αγαπημένες" φάτσες από το 1994 και 1995 να σας παραθέσω. Ανέκαθεν με συνάρπαζε το πώς άνοιγε το παράθυρο και δεν ήξερες τι σε περιμένει στην άλλη άκρη, κάτι σαν τις κουρτίνες στο Μεγάλο Παζάρι, που άνοιγαν κι όποιον πάρει ο Χάρος, στο πιο πανευρωπαϊκό. Λοιπόν,

Εδώ βλέπουμε την Ιρλανδή Eileen Dunne. Ήταν η παρουσιάστρια του Δελτίου Ειδήσεων Six One News. Ανακοίνωνε τα αποτελέσματα με μία αργή και μισοκοιμισμένη φωνή η οποία μου προκαλούσε αμηχανία. Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου επιλογή. Είπαμε να αποπνέεται μια άλφα σοβαρότητα, αλλά όχι και να δίνεται η εντύπωση ότι πετύχαμε ζωντανή σύνδεση με τρόφιμο ψυχιατρείου. Με το μπαρδόν κιόλας. 

Η Αγγλοκύπρια Άννα Παρτελίδου. Όλοι της γενιάς μου την αγαπήσαμε μέσα από το Δελτίο Ειδήσεων του ΡΙΚ στην αγγλική γλώσσα. Προφανώς επιλέχθηκε λόγω προφοράς και άριστης γνώσης της αγγλικής. Το κάδρο με την Πέτρα του Ρωμιού στο φόντο, γραφικό, παλιακό, συγκινητικό, όλα τα λεφτά! Πόσο πεθυμώ εκείνο το ΡΙΚ!

Αυτή είναι η αγαπημένη μου. Η Χέλγκα Βλάχοβιτς από την Κροατία. Η παρουσιάστρια του Διαγωνισμού επί εδάφους Γιουγκοσλαβίας το 1990, η κυρία που είπε το αμίμητο "I don't have it" όταν το 1981 της ζητήθηκε να ανακοινώσει τη βαθμολογία της χώρας της, και η πλέον μακαρίτισσα από το 2012. Καθώς βλέπετε, ήδη το 1994 ήταν αντί-τηλεοπτική, σαν μαθηματικός σε Γυμνάσιο που ντύθηκε με ό,τι πιο φαντεζί διέθετε η γκαρνταρόμπα της για να πάει στο κοκτέηλ γνωριμίας με τους γονείς των μαθητών της. Είχα χαρεί τρομερά όταν την αναγνώρισα τότε να ανακοινώνει τη βαθμολογία της Κροατίας. 

Η Κριστίνα Τοπέσκου από τη Ρουμανία, σε μία εμφάνιση η οποία ενίσχυε όλα τα στερεότυπα της εποχής. Λίγο το μαλλί που παρέπεμπε σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στην επαρχία των '80ς, λίγο το περιδέραιο στον λαιμό, ε δεν θέλει και πολύ να αρχίσει να ψιθυρίζει ο κόσμος. 

Ο Τζον Ντεμανουέλ από τη Μάλτα! Τι έκπληξη! Ήδη γνωστός μου από τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα, ο κύριος χτυπούσε διπλοβάρδιες παρουσιάζοντας και τη βαθμολογία της χώρας του. Ένιωθα τρομερά προνομιούχος ως 14χρονος που μπορούσα να αναγνωρίσω παρουσιαστές από διάφορες χώρες χάριν των εμμονικών μου προσκολλήσεων σε διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα. Ο Τζον ήταν μετρημένος, καλοντυμένος, ορθότατος, σωστός τζέντλεμαν. Μπράβο! Αναρωτιέμαι να τι ν' απέγινε.

Τι είναι αυτό το κελεπούρι, μάνα μου;! Λέγεται Joop Van Os, είναι ο Ολλανδός πρόεδρος της κριτικής επιτροπής. Θα μπορούσε να ήταν αθλητικογράφος στην "Αθλητική Κυριακή" της ΕΡΤ να σχολιάζει φάσεις και διαιτησία, αλλά όχι, δεν τον λυπήθηκαν οι ανώτεροι του, τον έβαλαν να παρουσιάσει Γιουροβίζιον, να χαραμίσει το Σάββατό του μέσα σε ένα στούντιο ενώ θα μπορούσε να απολαμβάνει τη μπύρα του στο χωριό του συζητώντας τις επιδόσεις της Άντερλεχτ.

Τον ξαναβάζω σε κοντινό πλάνο, γιατί έτσι, δεν είναι για μία φορά ο Joop!

Η Φωτεινή Γιαννουλάτου της ΕΡΤ, με το γνωστό φόντο του ΕΟΤ, ανακοινώνει ότι το δωδεκάρι της Ελλάδος πάει στην Ευρυδίκη και στο "Είμαι Άνθρωπος Κι Εγώ". Στο τσακ δεν είπε "μείνετε μαζί μας για το τελευταίο Δελτίο Ειδήσεων της ημέρας μετά το τέλος του Διαγωνισμού". 

Η Αυστριακή Tilia Herold! Μη μου πείτε... Είχα καθηγήτρια στο Reading που μου δίδασκε Constistutional and Institutional Law, που έμοιαζε λιγότερο ξινή απ' αυτήν εδώ. Χαμογέλασε και λίγο χρυσή μου, Γιουροβίζιον παρουσιάζεις, δεν σε στείλανε να φέρεις νερό από το μαγγανοπήγαδο!

Ο Ούγγρος Ivan Bradanyi! Άλλο φρούτο απ' εδώ. Αυτόν βάζω στοίχημα τον είχα πετύχει σε τσόντα υπό τον τίτλο "grandpa does the nanny when madame is away". Περιμένετε όμως, it gets better and better πιο κάτω.

Ο Πολωνός Jan Chojnacki, σωστός πορνόγερος, με το βλέμμα το πολλά υποσχόμενο. Αυτός θα σκέφτηκε "κάθομαι που κάθομαι εδώ και βαριέμαι, ας επιδιώξω κάνα τυχερό, φαίνεται εύκολη η ξανθιά που το παρουσιάζει!" Υπέροχος! Τον επιστράτευσαν και την επόμενη χρονιά. 

Τώρα μάλιστα! Να κι ένα σοβαρό παιδί! Ο Γάλλος Laurent Romejko με το σοβαρό το κούρεμα και τη σωστή γραβάτα, έκλεισε τη βαθμολογία του 1994! Φαίνονται οι μαθητές οι διαβασμένοι και ποιοι πάνε για σημαιοφόροι! 

Και τώρα ολίγα στιγμιότυπα από το 1995. Εδώ, η παρουσιάστρια Μαίρη Κένεντι ζητεί να λάβει τη βαθμολογία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Η συνάδελφός της, Diana Grkovic Foretic εμφανίζεται μπροστά σε ένα αιματοβαμμένο φόντο, το οποίο φυσικά παραπέμπει στις σφαγές των Βοσνίων από τους Σέρβους. Φυσικά, δεν άνοιξε μύτη για το πολιτικό υπονοούμενο. Κατ' ακρίβεια το κοινό ξέσπασε σε θερμά χειροκροτήματα συμπαράστασης. Αν ήταν ο Χριστοφόρου και έλεγε για τη Λευκωσία, "την τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης", πιπέρι στο στόμα, πρόστιμο στο ΡΙΚ! Κωλο-Ευρωπαίοι με τα δυο σας μέτρα και τα δυο σας σταθμά!

Καλώς ήλθατε στο σκανδιναβικό Πανόραμα! Ο κύριος με το παπιγιόν, ο σπουδαίος και τρανός Sverne Christophersen ήτο βετεράνος. Ουχί του Β' Παγκοσμίου, αλλά της Γιουροβίζιον. Ανακοίνωνε τις βαθμολογίες της Νορβηγίας σερί, από τη δεκαετία του '70 και μετά χωρίς κανένα διάλειμμα! Πολύ χάρηκα που τελικά τοποθετήθηκε μία φάτσα στην αργόσυρτη, μα στεντόρια, φωνή που πάντοτε μου προκαλούσε την περιέργεια όποτε την άκουγα να ανακοινώνει τους βαθμούς της χώρας του. 

Εδώ οι συμπαθέστατοι Δανοί, όπως βλέπετε, κάνουν ό,τι μπορούν. Συναγωνίζονται το ΡΙΚ με τη δική τους Πέτρα του Ρωμιού, και με ένα συμπαθητικό κυριούλη, ο οποίος εικάζω λίγο πριν εμφανιστεί, παρουσίαζε κι αυτός τις Ειδήσεις της χώρας του.   

And last, but not least! Τι να σου πουν και οι Μαλτέζοι, οι οποίοι το 1995 ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα με την Stephanie Farrugia, σε απευθείας μετάδοση από το λόμπι του ξενοδοχείου SunCrest, το οποίο φιλοξένησε την κριτική επιτροπή που παρακολούθησε τον Διαγωνισμό. Ε, ας διαφημιστεί και λίγο ο χορηγός, δεν βλάπτει!