Ποιος Ασχολείται Ακόμα Με Τη Γιουροβίζιον;

Δεν με φτάνει κάθε χρόνο ο πόνος μου που πάντα κάτι θα γίνει και θα χαλαστώ βλέποντας τον αγαπημένο μου Διαγωνισμό, (βλ. τη φετινή νίκη της Ουκρανίας), έχω να διαχειριστώ και τους χρήσιμους ηλίθιους οι οποίοι τόσα χρόνια δεν έχουν χωνέψει ότι είτε τους αρέσει, είτε όχι, η Γιουροβίζιον είναι το πιο δημοφιλές και επιτυχημένο πρόγραμμα παγκοσμίως.

Έχω περάσει από χίλια μύρια κύματα ώσπου να φτάσω στο πνευματικό επίπεδο του να μην επηρεάζομαι από το τι πιστεύουν μερικοί για τη Γιουροβίζιον. Μολαταύτα το κείμενο αυτό αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να με ενοχλεί σε κάποιο βαθμό η χλεύη με την οποία αντιμετωπίζεται το πρόγραμμα. Τουλάχιστον γνωρίζω ότι σε επίπεδο αριθμών δεν χωρεί αμφισβήτησης για το πού στέκει πραγματικά.

Σήμερα ανακοινώθηκε ότι τη φετινή Γιουροβίζιον παρακολούθησαν 161 εκατομμύρια τηλεθεατές. Άλλα 18 εκατομμύρια την παρακολούθησαν μέσω του ίντερνετ, ενώ κατά τη διάρκεια του προγράμματος καταγράφηκε σχετική διάδραση στα κοινωνικά δίκτυα της τάξεως των 20 εκατομμυρίων. Αν θέλετε να το συγκρίνετε με άλλα μεγάλα θεάματα, αναλογιστείτε ότι τα όσκαρς φέτος τα παρακολούθησαν 17 εκατομμύρια (κι αν δεν υπήρχε το χαστούκι του Ουίλ Σμιθ ο αριθμός αυτός θα ήταν μικρότερος), ενώ το πολυφημιζόμενο Superbawl το παρακολούθησαν 9 εκατομμύρια. Τι να κλάσουν όλα αυτά μπροστά στη Γιουροβίζιον.

Μπορείς να σούρεις τα εξ αμάξης του Διαγωνισμού. Εγώ ο ίδιος κάθε χρόνο καυτηριάζω τα κακώς έχοντά του, αλλά είναι κρίμα να μην μπορείς να δεις πέρα απ’ αυτά.

Μου λένε για τη χαμηλή ποιότητα των τραγουδιών. Τους απαντώ: Αν ακούσεις 40 νέα τραγούδια τυχαία στο ραδιόφωνο, απ' αυτά που κυκλοφορούν οι δισκογραφικές καθημερινά, πόσα εξ αυτών θα τα χαρακτήριζες «υψηλής ποιότητας;» Πέντε; Έξι; Ε, τόσα υπάρχουν και στον Διαγωνισμό της Γιουροβίζιον.

Μου λένε για το ότι είναι επί της ουσίας ένα Διαγωνισμός Καραόκε. Ναι, θα συμφωνήσω, κι εγώ θέλω να επανέλθει η συμφωνική ορχήστρα. Αλλά, πόσοι καλλιτέχνες νομίζεις τραγουδούν λάιβ τη σήμερον ημέρα; Σε ποιο μεγάλο θέαμα ο καλλιτέχνης δεν υποστηρίζεται φωνητικά από προ-ηχογραφημένα vocals; Αν θέλετε unplugged θέαμα με κιθαρίτσα και μπουζούκι, κάνει ωραιότατες βραδιές ο Ερωδός στην παλιά Λευκωσία, να πα να το ευχαριστηθείτε.

Μου λένε ότι δεν είναι πια ευρωπαϊκός Διαγωνισμός και τους ενοχλεί η συμμετοχή της Αυστραλίας. ΟΚ, κι εμένα μου ακούγεται ολίγον τι κουφό που παίζουν οι Αυστραλοί μαζί μας. Αλλά στην τελική γιατί να μου φταίει η Αυστραλία που είναι μία χώρα του Δυτικού Κόσμου, δημοκρατική και πολιτισμένη και αγαπά το πρόγραμμα και το υποστηρίζει, και να μην μου φταίει η Τουρκία που το σνομπάρει και το πολεμά, που δεν αποτελεί καν δημοκρατική χώρα, ή ακόμα πιο τρανταχτά η Λευκορωσία που είναι δικτατορία με τη βούλα, το Αζερπαϊτζάν που κυβερνάται από σουλτάνο, η Ρωσία του κόπρου-Πούτιν, και άλλες χώρες του Καυκάσου που την Ευρώπη και τις αξίες της τα βλέπουν με τα κιάλια.

Μου λένε για την πολιτικοποίηση του Διαγωνισμού. Ναι, κι εμένα με ενοχλεί, ειδικά φέτος ξεχειλώθηκε το πράγμα με την Ουκρανία, αλλά το θεωρώ κι αυτό αναπόφευκτο. Όσο η πολιτικοποίηση του Διαγωνισμού είναι ελεγχόμενη και υποφερτή δεν έχω ένσταση. Και δεν κατάλαβα, δηλαδή, όταν κέρδιζε το Euphoria είχαμε πολιτική παρέμβαση; Όταν κέρδιζε το Heroes; Όταν κέρδιζε το Arcade ή το Toy; Ε, ορίστε, μια φορά στο τόσο κερδίζει και κάτι κραυγαλέα πολιτικό, όπως φέτος. Κάντε υπομονή, είναι ιδιάζουσες οι συνθήκες. Θα επανέλθουμε στην κανονικότητα σιγά-σιγά. Μήπως τα Όσκαρς δεν δίνονται με πολιτικά κριτήρια; Δεν είδα κανέναν εκεί να τοποθετείται με τόση απαξίωση. Πού τολμάτε βέβαια να πείτε «το δώσανε στον μαύρο για λόγους πολιτικής ορθότητας». Εκεί όλοι «μπράβο! Μπράβο!»

Δεν θα σου πω ότι η Γιουροβίζιον δεν χωλαίνει σε χίλια δυο. Χωλαίνει. Αλλά πρέπει να δεις beyond the basic trash. Και για να το επιτύχεις αυτό πρέπει να είσαι ο ίδιος κάτι παραπάνω από basic trash. Με απεχθάνομαι που χρησιμοποιώ αγγλικούς όρους, αλλά μόνο έτσι θα συνεννοηθούμε. Και οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν ξεφτίσει, το γνωρίζουμε ότι όλοι οι αθλητές είναι ντοπαρισμένοι και πως τα μετάλλια έχουν πλέον απομυθοποιηθεί. Δεν τα φτιάχνουν καν από χρυσό πια. Τι να κάνουμε τώρα; Να τα καταργήσουμε; Έτσι είναι η εποχή. Προσαρμοζόμαστε σ' αυτήν και όσο γίνεται κρατούμε τις ισορροπίες για να είναι λίγο πολύ όλοι ευχαριστημένοι.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το να μην σου αρέσει η Γιουροβίζιον. Έχεις κάθε δικαίωμα να μην τη βλέπεις, και να θεωρείς ότι δεν ανταποκρίνεται στα γούστα σου. Δεν μπορείς όμως να αμφισβητείς τα νούμερα. Είναι μακράν ό, τι καλύτερο υπάρχει στην τηλεόραση. Σε αυτό δεν σηκώνω κουβέντα. Φυσικά, έχω καταλήξει και σ' ένα άλλο ολίγον τι αυθαίρετο συμπέρασμα και θα το πω: Όποιοι την κράζουν και την ειρωνεύονται, πρώτοι πρώτοι κάθονται και τη βλέπουν, αλλά δεν μπορώ να το τεκμηριώσω περαιτέρω. Αυτή την αίσθηση όμως έχω.

Τα «ποιος ασχολείται με τη Γιουροβίζιον» και «σιγά το πανηγύρι» να τα λέτε στο χωριό σας. Εκεί που σας υπολογίζουν δηλαδή.