The Complete Line Up - Β' Μέρος

 Συνέχεια από το προηγούμενο κείμενο.

11. ΔΑΝΙΑ – The Show. Μα τι έπαθαν οι Δανοί; Βαρέθηκαν; Τι είναι αυτά; Θυμήθηκα κάτι παρακμιακά συγκροτήματα που εκπροσώπησαν αμφότερα τη Γαλλία το 1986 και την Ολλανδία το 1997 που αποτελούνταν εξολοκλήρου από κάτι κυρίες που είχαν περάσει προ πολλού τα πρώτα -άντα και το έπαιζαν νεανίες. Τραγικό θεάμα και τραγικό τραγούδι. Νομίζω η Δανία επιλέγει από μόνη της ένα διάλειμμα από τον Διαγωνισμό. Βαθμολογία: 3/10.

12. ΕΣΘΟΝΙΑ – I Hope. Εσθονική συμμετοχή από έναν Αρμένη τραγουδιστή ο οποίος είναι ντυμένος κάου-μπόης και τρέχει μέσα στις ερημιές της άγριας δύσης, άδοντας επανειλημμένα ένα βαρετό ρεφραίν, ήτοι: I hope, I hope. Τι σχέση η παγερή Εσθονία με τη ξεραΐλα του Τέξας αδυνατώ να καταλάβω. Είναι αυτό που είπα εκατό φορές: Το τραγούδι πρέπει να είναι προέκταση της χώρας. Ποιος πείθεται από αυτό το κόνσεπτ ότι είναι δυνατόν να εκπροσωπεί την Εσθονία και να σηκώσει το ξερό του να το ψηφίσει; Κανένας. Ας πρόσεχαν. Βαθμολογία: 4/10.

13. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ – Jesebel. Έχω αφιερώσει ολόκληρο κείμενο για δαύτους. Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Τους λατρεύω και εύχομαι να σκίσουν. Το τραγούδι δεν το έχω βαρεθεί ούτε μια στιγμή, το ακούω με την ίδια λαχτάρα κάθε φορά σαν να είναι πρώτη φορά. Βαθμολογία: 10/10.

14. ΓΑΛΛΙΑ – Fulenn. Θεέ μου! Τι είναι αυτό; Σαν να βλέπω συναυλία για τα θύματα στην Ουκρανία από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ! Οι βίγκαν, μάγισσες λεσβίες συναντούν έναν χιπστερά που χτυπιέται περισσότερο από ό, τι πρέπει, σε ένα τραγούδι στη διάλεκτο της Βρεττάνης (μιας περιοχής της Γαλλίας κοντά στη Μάγχη. Την τελευταία φορά που τραγούδησαν σ’ αυτή τη διάλεκτο οι Γάλλοι ήταν το 1996 και καταποντίστηκαν). Δεν μπορεί να γίνει πιο σουρεαλιστικό βασικά. ΟΚ, δεν είναι το χειρότερο τραγούδι της φετινής Γιουροβίζιον. Θεωρώ όμως ότι ο εθνικός τους τελικός περιείχε διαμάντια τα οποία παραγκωνίστηκαν διά άγνωστο λόγο. Το μομέντουμ το περσινό χάθηκε χωρίς καμία αμφιβολία. Βαθμολογία: 5/10.

15. ΓΕΩΡΓΙΑ – Lock Me In. Μία καυκάσια χιπστεριά απ’ αυτές που δεν μπορώ να συλλάβω πλήρως, ούτε να εκτιμήσω ίσως στον βαθμό που τους αξίζει. Η Γεωργία έχει ξαναστείλει εναλλακτικά τραγούδια στη Γιουροβίζιον και της έχει αναγνωριστεί βαθμολογικά. Γιατί όχι και φέτος. Οι Circus Mircus παρουσιάζουν κάποιο εικαστικό ενδιαφέρον, ενώ το γεγονός ότι επίλεξαν να μην δημοσιοποιήσουν το βίντεο κλιπ τους ως μέτρο συμπαράστασης στην Ουκρανία, τους ανέβασε στα μάτια μου. Η Γιουροβίζιον δεν είναι μόνο πάρτυ. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και με το πολιτικό γίγνεσθαι. Ευτυχώς κάποιος σκέφτηκε ότι δεν γίνεται να είμαστε συνέχεια σε mood «δυο πουλάκια κάθονται». Βαθμολογία: 4/10.

16. ΓΕΡΜΑΝΙΑ – Rockstars. Άλλο ένα τραγούδι το οποίο μπαίνει στο Τοπ10 μου. Στις χαμηλές θέσεις μεν, αλλά μπαίνει. Ο Μάλικ Χάρρις μου είναι συμπαθέστατος, ενώ το τραγούδι με παραπέμπει σε σάουντρακ ταινίας. Θεωρώ ότι δεν έχει εκτιμηθεί όσο του αξίζει από τους φανς, αλλά συγκριτικά με το τι τέρατα έχει στείλει η Γερμανία τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι πρόοδος. Εν πάση περιπτώσει, μου αρέσει. Βαθμολογία: 6/10. 

17. ΕΛΛΑΔΑ – Die Together. Τα έχουμε πει σχετικά και αναλυτικά προηγουμένως. Για την Ελλάδα γράφονται διθύραμβοι από ό,τι διαβάζω στα σάιτς από εδώ κι από ‘κει. Τόσο από Έλληνες σελέμπριτις (μέχρι και ο Λιάγκας είπε ότι ενθουσιάστηκε όταν άκουσε το τραγούδι), όσο κι από ξένους μουσικούς δημιουργούς. Θα σκάσω με το τι δεν καταλαβαίνω, και με το τι δεν ακούω. Όπως και να ‘χει. Καλή επιτυχία Ελλάδα! Βαθμολογία: 5/10.

18. ΙΣΛΑΝΔΙΑ – Med Haekaddi Sol. Μία πολύ ενδιαφέρουσα συμμετοχή από μία κατά τα άλλα αγαπημένη χώρα. Μυστήριο τραγούδι, απλό, ερμηνευμένο στα ισλανδικά (πάντα εκτιμώ τις χώρες που τιμούν τις ρίζες τους), από τρεις αδελφές οι οποίες δεν μπήκαν καν στον κόπο να ρετουσάρουν τις εικόνες τους. Βγήκαν όπως είναι, ανεπιτήδευτες και καθαρές. Πιστεύω θα τα πάει πολύ καλύτερα από ό,τι λένε μέχρι στιγμής τα προγνωστικά. Βαθμολογία: 6/10.

19. ΙΡΛΑΝΔΙΑ – That’s Rich. Όταν είχα πάει διακοπές στην Ιρλανδία είχα πει ότι η αίσθηση που σου δίνεται όταν περπατάς στο Δουβλίνο είναι ότι βρίσκεσαι σε μία δεύτερας διαλογής αγγλική πόλη. Έτσι και το τραγούδι τους. Είναι ένα πολύ wannabe τραγούδι, το οποίο αποτυγχάνει οικτρά. Τόσο μουσικά, όσο και από πλευράς της αχώνευτης τραγουδίστριας. Ομολογώ ότι από τις πολλές επαναλήψεις το ρεφραίν μου έχει εντυπωθεί, αλλά βρίσκω την όλη σύνθεση και αισθητική πολύ δεύτερη και για να το πω στη γλώσσα τους, ότι they’re trying too much χωρίς να πετυχαίνουν τον στόχο. Βαθμολογία: 4/10.

20. ΙΣΡΑΗΛ – I’M. Λοιπόν, από τον Αυστραλό ομοφυλόφιλο που κλαίει τη μοίρα του, περνάμε στον Ισραηλίτη ομοφυλόφιλο που φωνάζει «δοξάστε με». Από το ένα εκνευριστικό άκρο, στο άλλο. Ένας άνθρωπος που να μην θεωρεί τη σεξουαλική του ταυτότητα ως καθοριστική για το είναι του, και να πρέπει να την τραγουδήσει, δεν υπάρχει! Όχι, υπάρχει, αλλά αφορά σε άλλη χώρα που θα τη σχολιάσουμε αργότερα. Εν πάση περιπτώσει, το τραγούδι είναι ένας αχταρμάς, λίγο απ’ όλα, μια σαλάτα που δεν συνδυάζονται τα υλικά μεταξύ τους χωρίς έκφραση αηδίας στο πρόσωπο. Με εκνευρίζει, για να το πω επιεικώς, το έχω για τελευταίο, κονταροχτυπιέται με το Αζερμπαϊτζάν. Βαθμολογία: 1/10.

Το Γ’ μέρος αύριο.