Θρίαμβος!

Μην ψαρώνετε από τον τίτλο, για πλάκα τον έβαλα.

Εννοείται δεν βρίσκω τίποτα καλό σ’ αυτή τη μαλακία.

Μα, καλά. Θα μας τρελάνουν. Μας δημιουργούν κάθε χρόνο ένα τόσο αδικαιολόγητο hype μέσω των διάφορων σάιτ (ιδιαίτερα αυτών που πρόσκεινται στον ανεκδιήγητο Κοντόπουλο), που αναρωτιέμαι, δεν ντρέπονται στο τέλος να μας παρουσιάζουν τέτοιες μετριότητες;

«Ένα τραγούδι που θα δημιουργήσει σχολή» έγραφε προ ολίγων μηνών το eurovisionfun. Τι σχολή; Σχολή κωφών. «Με έναν συνθέτη έκπληξη από το παρελθόν» Εννοούν τον Κοντόπουλο ο οποίος μας εξέθεσε μόλις πέρσι - ήμαρτον Παναγία μου. «Με ένα τραγούδι που δεν έχει καμία σχέση με το υφιστάμενο στυλ του ερμηνευτή» - τάλε κουάλε εν τω μεταξύ. Τι να πεις; Κατάντια!

Κάθε πέρσι και καλύτερα, καταντήσαμε να νοσταλγούμε τον Άντριου Λάμπρου και το περσινό, να δεις πώς το λέγανε... α, ναι μωρέ, το Liar. Το οποίο αν μη τι άλλο, είχε ένα ρεφραίν που μπορούσε να τραγουδηθεί κουτσά -στραβά.

Το φετινό δεν έχει τίποτα. Αχταρμάς! Καμία μελωδία, καμία μουσικότητα, ένα θορυβώδες πράμα σαν τη συμμετοχή του Βελγίου στο ελαφρώς χειρότερο, την οποία βελγική συμμετοχή παρεμπιπτόντως απεχθάνομαι (και που για κάποιο λόγο, εντελώς συμπτωματικό υποθέτω, χαίρει μεγάλης αναγνώρισης στο κλαμπ των κουφών Γιούροφαν).

Δεν είναι αυτό το πράμα η Κύπρος μας. Αξίζουμε πολύ καλύτερα πράγματα. Και νισάφι με τους ξένους συνθέτες. Μπορεί να υπερέχουν στην παραγωγή ενός άσματος και να ξέρουν να το χτίζουν καλύτερα στο στούντιο, αλλά η Γιουροβίζιον δεν θέλει κομπιούτερς. Θέλει έμπνευση. Θέλει αυθεντικότητα, θέλει ψυχούλα. Και απ’ αυτά διαθέτουμε άφθονα στη χώρα μας, φτάνει να τολμήσουμε να προσεγγίσουμε Κύπριους μουσικούς που να το λέει η καρδιά τους. Δεν θέλουμε τους Ελβετούς κι ας έγραψαν το The Code (από τις χειρότερες νικητήριες συμμετοχές στα 70 χρόνια του Διαγωνισμού κατά τη γνώμη μου). Χίλιες φορές να πάει ο Κακογιάννης με κάτι που θα θυμίζει κυπριακή σειρά εποχής, παρά αυτές οι μοντερνιές που ουδεμία σχέση έχουν με το κυπριακό τοπίο και μουσικό γίγνεσθαι.

Θα λέω τα ίδια αν κερδίσει; Ε, ας κερδίσει και θα ανακαλέσω, και θα πάω ο ίδιος να του απολογηθώ. Μα κάθε χρόνο τα ίδια γράφω. Δεν αρκεί να έχουμε ένα μουσικό τίποτα που με χίλια σπρωξίματα θα αξιωθεί να προκριθεί και αναλόγως ανταγωνισμού να μπει στη 15αδα. Θέλουμε εκπροσωπήσεις που θα μείνουν μνημειώδεις, θα τις θυμόμαστε και του χρόνου, που θα αφήσουν στίγμα. Δεν μας τις δίνετε εκεί στο ΡΙΚ. Κακό χρόνο να ‘χετε!

Και για να πω και μια καλή κουβέντα και να μην λέτε ότι μόνο τα αρνητικά βλέπω, να πω ότι το βίντεο κλιπ ήταν καλύτερο από το περσινό και υπερέβη τις προσδοκίες μου. Έχει μια ερασιτεχνική, φοιτητική αύρα βέβαια, αλλά ναι, είναι καλύτερο από το περσινό. Ο Θήο Έβαν μπορεί να κάνει λαμπρή καριέρα ως σκηνοθέτης βίντεο κλιπ μια μέρα, αυτό είναι πιο εγγυημένο από το ότι θα συνεχίσει στο τραγούδι.

Τι κρίμα!

Έμεινε να ανακοινωθεί το τραγούδι της Γαλλίας και της Γεωργίας και θα πάμε σε ολική ανασκόπηση.