Βαριέμαι και να γκρινιάξω για την κυπριακή συμμετοχή.
Περίμενα να ξημερώσει για να τοποθετηθώ ψύχραιμα, και ας πούμε
ότι οι επιλογές είναι δύο. Είτε να πάω στο ΡΙΚ να ρίξω μπουρλότο, είτε να μην
ασχοληθώ καθόλου.
Είναι άβολο να θάβεις τη χώρα σου, όπως ήταν άβολο πέρσι
που θάβαμε τον Βερνίκο για την Ελλάδα. Δεν το θέλουμε. Μας εξαναγκάζετε!
Λοιπόν, συνοπτικά:
Πρόκειται για ετοιματζίδικο που ξέμεινε από πέρσι, το
οποίο ξανά-έψησαν κουτσά στραβά για να στρώσει πάνω στη Σύλια Καψή, μία άγνωστη
δεκαεξάχρονη ομογενή της Αυστραλίας η οποία προοριζόταν για ένα girl band που ετοίμαζε ο Κοντόπουλος και τελικά
έμεινε στην απέξω, και έπρεπε κάπως να την αξιοποιήσει. Το ότι ο ένας της γονιός
είναι Σκαλιώτης ήρθε κι έδεσε, άρα «κάνει να εκπροσωπήσει την Κύπρο στη
Γιουροβίζιον». Ο Κοντόπουλος είναι μέτριος συνθέτης, τα ξανάπαμε, κι αυτή τη
φορά αποδεικνύεται περίτρανα. Οι Έλληνες συνθέτες, κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν
τις απαραίτητες προσλαμβάνουσες, ούτε τα κατάλληλα ερεθίσματα για να γράψουν ποπ
μουσική διεθνούς εμβέλειας. Θα έπρεπε να γράφουν μόνο μπαλάντες και λαϊκά τα
οποία ρέουν στο DNA μας. Τραγούδια σαν το Liar οι ξένοι τα τρώνε για πρόγευμα. Μην πω καλύτερα,
δεν τα καταδέχονται καν.
Ναι, το τραγούδι δεν λέει τίποτα. Τελειώνει και δεν σου
μένει τίποτα πέραν του ότι η Σύλια κοπανιόταν πάνω κάτω σαν τη Μπρίτνεϊ Σπήαρς κάτι
το οποίο θα είχε ενδιαφέρον προ εικοσαετίας. Η σημερινή ποπ είναι πιο
ατμοσφαιρική, βάλτε να ακούσετε και καμιά Dua Lipa να ξεστραβωθείτε. Το Liar είναι πολύ εκτός εποχής. Εντάξει το εκτός
εποχής δεν με ενοχλεί τόσο. Και η Ισπανία στέλνει 80τίλα και μου αρέσει, και η
Αυστρία στέλνει 90τίλα και μου αρέσει (το άκουσα προ ολίγου και εξεπλάγην
ευχάριστα!). Ας πούμε ότι το Liar είναι μέτριο από μόνο του, και αποτελεί απλά
«μία καλή μπίζνα» όπως δήλωσε και ο συνθέτης σε μία συνέντευξη στο eurovisionfun.com, μία κερδοφόρα μπίζνα, παρά «μια καλή έμπνευση» όπως
θα έπρεπε να είναι.
Εγώ διερωτώμαι, με ποια κριτήρια το ΡΙΚ επιλέγει κάθε χρόνο
ό,τι επιλέγει. Θα βγουν ποτέ να μας εξηγήσουν; Θα μας δώσουν ποτέ φωνή να επιλέγουμε
το τραγούδι που πληρώνουμε; Γιατί δεν παίρνουν παράδειγμα από την ΕΡΤ που φέτος
κατεβαίνει με τους καλύτερους οιωνούς και τις πιο δυνατές προδιαγραφές; Να βρουν
κάτι ρε παιδί μου που να το βλέπεις και να σου θυμίζει Κύπρο. Και δεν εννοώ
βρακάδες και Κυριακού Πελαγία, Θεός ‘χωρέστην. Κάτι που να συνδυάζει το σήμερα
με το παρελθόν. Πόσο δύσκολο είναι πια;
Καλά, το βίντεο κλιπ μας, τραγικό. Τραγικό ήταν και του Άντριου
Λάμπρου πέρσι και ναι, επαναλαμβάνω ότι το βίντεο κλιπ ουδεμία σημασία έχει στο
τελικό αποτέλεσμα το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου. Αλλά θεωρώ ότι χρειάστηκε προσπάθεια
για να βγει κάτι τόσο μέτριο. Τα μοντέλα, ασχολίαστα. Ο λαϊκός μορφονιός που
μόστραραν με το φρύδι το δολοφονικό, εικάζω περνούσε απ’ έξω και του είπανε «άσε
τη ρουλέτα, έλα έξω δυο λεπτά να παίξεις σε ένα βίντεο, θα σ’ αρέσει!» Οι εικόνες
από το ξενοδοχείο θυμίζουν τουριστικό οδηγό στα καθίσματα αεροπλάνου. Καμία
αισθητική, μία σκέτη αρπαχτή. Για να λέμε όμως και καμιά καλή κουβέντα, το
ρούχο το χρυσό της Σύλιας είναι ωραίο. Εγκρίνω.
Κατά τα άλλα, αν αυτό το πράμα προκριθεί θα είναι οριακά
(προσωπικά δεν μπορώ να δω πώς θα προκριθούμε από τον Α’ ημιτελικό των μεγάλων θηρίων,
μόνο με θαύμα!), και στον τελικό ό, τι αρπάξει ο κώλος μας. Κάτι δηλώσεις που
διαβάζω από ‘δω κι από ‘κει ότι «το ΡΙΚ ελπίζει σε μια θέση στη δεκάδα
χτίζοντας διακριτικά και σε χαμηλούς τόνους πάνω στην περσινή καλή εμφάνιση του
Άντριου Λάμπρου» τα ακούω και εκπλήσσομαι με την κακή επαφή με την
πραγματικότητα.
Φυσικά, το 2024 είναι προς ώρας τραγική χρονιά και στους τυφλούς
πάντα ξεχωρίζει ο μονόφθαλμος. Και τα σχόλια στα σόσιαλ δεν είναι μόνο κακά,
έχει και πολύ καλά ειδικά από την νεολαία (η οποία μπορεί να μην ξέρει την
τύφλα της αλλά έχει δικαίωμα ψήφου). Γνωρίζετε όμως τι γνώμη έχω για το γούστο
του μέσου γιούροφαν, άτομα τα οποία ακούνε φετινές Φινλανδίες, Σλοβενίες και
Ελβετίες και ηδονίζονται. Κουφοί!
Εν πάση περιπτώσει, αυτό το τραγούδι όπως δημοσιοποιήθηκε
εχθές δεν μας αξίζει και θεωρώ ότι ένας Χριστιανός να βρεθεί να αγαπά ελάχιστα
τον Διαγωνισμό, έστηνε καλύτερο team και έβρισκε πολύ καλύτερο τραγούδι. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ!
Ο Κοντόπουλος στη συνέντευξη του, στο πιο πάνω σάιτ είπε:
«πρώτη φορά με την Κύπρο και ελπίζω να υπάρξει κα συνέχεια». Μας απειλεί κι από
πάνω!
Όχι αγάπες. Καλή επιτυχία Κύπρος, την αγαπάμε, την
πονάμε, εδώ γεννηθήκαμε, εδώ θα πεθάνουμε, αλλά κάποτε πρέπει να μάθετε και τι
θα πει τραγούδι με προσωπικότητα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου