Η Μαρίνα Σάττι ανακοινώθηκε σήμερα ως η εκπρόσωπος της Ελλάδος στη Γιουροβίζιον 2024.
Πρόκειται περί τρομερά ενδιαφέρουσας περίπτωσης.
Δεν είχα ιδιαίτερη γνώση επί της συγκεκριμένης τραγουδίστριας. Γνώριζα το σουξέ της από το 2017, τη «Μάντισσα», και δεν μου άρεσε, αλλά με το που άκουσα το όνομα μπήκα και την εξερεύνησα περαιτέρω. Θεωρώ ότι έχει τρομερά ενδιαφέροντα στοιχεία στη μουσική της. Αυτό το πάντρεμα της παραδοσιακής μουσικής με τις σημερινές τάσεις είναι ό,τι πρέπει για τη Γιουροβίζιον, μάλλιασε η γλώσσα μου να το λέω. Ε, ορίστε, η ΕΡΤ μας άκουσε και μας το δίνει απλόχερα στο πιάτο.
Έβαλα και άκουσα και το «Τουκουτούμ» πώς διάολο το λένε. Το έβαλα δυο φορές. Δεν ξέρω αν η επανάληψη ήταν καλός οιωνός, αλλά η αισθητική του βίντεο κλιπ με κέρδισε τα μάλα. Για το τραγούδι δεν παίρνω κι όρκο. Εγώ δεν είμαι «σημερινός» για να πω ότι θα μπορούσα να επιλέξω ποτέ ένα τέτοιο τραγούδι ή κάποιο παρόμοιο για να το στείλω να εκπροσωπήσει ολόκληρη χώρα. Αλλά έχω καλό προαίσθημα.
Η ΕΡΤ ξύπνησε. Έφαγε το χαστούκι της πέρσι και ξύπνησε. Και ευτυχώς απομακρύνθηκε από την ηλιθιότητα που πρότασσε μέχρι πρότινος, ότι η Ελλάδα είναι κάτι αλλό από αυτό που στέλνει φέτος και μας είχε φλομώσει τα τελευταία χρόνια με αηδίες δυτικού τύπου.
Το μόνο που μπορώ να βρω για να τη δικαιολογήσω είναι ότι απλώς δεν την ενδιέφερε να κερδίσει. Γιατί η Ελλάδα είναι από τις χώρες που αν ήθελαν το κέρδιζαν κάθε χρόνο κι έχουμε τη δεκαετία του 2000 μάρτυρα γι’ αυτό. Απλώς από την οικονομική κρίση και μετά, το να επενδύει στη Γιουροβίζιον φαινόταν προκλητικό εξ ου και άφησε το προϊόν της να πάρει την κάτω βόλτα. Τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν φρικτά κατά τη γνώμη μου. Ακόμη και με τις αναλαμπές του 2021 και 2022, η Ελλάδα είχε χάσει την ταυτότητα της. Χαίρομαι που επιχειρεί να την ξαναβρεί.
Παρόλο που ιδανικά θα ήθελα να σταλεί ένα μεγαλύτερο όνομα (θέλω τον Αργυρό τώρα που γυρίζει), θεωρώ ότι η Σάττι είναι ένα σωστό βήμα στον δρόμο προς το Τοπ5 και σιγά-σιγά να καλλιεργηθεί το έδαφος ώστε να δελεαστούν μεγαλύτερα ονόματα. Αν υπάρχει η πολιτική βούληση και απ’ ό,τι φαίνεται φέτος υπάρχει, το μέλλον προμηνύεται πολλά υποσχόμενο.
Αυτή η θετική εξέλιξη φέρνει σε δεύτερη μοίρα την κυπριακή συμμετοχή. Εντάξει δεν έχουμε ακούσει ακόμα τα τραγούδια, αλλά ξέροντας το στυλ του Κοντόπουλου και έχοντας να συγκρίνω με το τι φέρνει μπροστά φέτος η Ελλάς, μετατοπίζεται αμέσως το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντος.
Είδατε τι κάνει ένα «γνωστό όνομα» ή έστω μία «ανθυποσελέμπριτι;» Από αύριο όλα τα πρωινάδικα θα ασχολούνται μαζί της, θα δημιουργηθεί ντόρος και μέχρι τον Μάη όλη η Ελλάδα θα έχει συσπειρωθεί μαζί της. Ποιος θα κάτσει να σκάσει για την Σύλια Καψή η οποία σημειωτέον, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, εικάζω ότι θα επιχειρήσει να τη συναγωνιστεί σε κάτι παρόμοιο;
Ρητορικό το ερώτημα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου