The Complete Line Up - Δ' Μέρος (Τελευταίο)

 Και φτάνουμε αισίως στην τελευταία δεκάδα και την πιο ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου.

31. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ – Saudade, Saudade. Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση από την Πορτογαλία. Έχει όλα τα συστατικά που εκτιμώ. Μητρική γλώσσα, προσεγμένη εντεχνίλα, αντι-γιουροβιζιακό συνολικά. Να πω ότι τρελαίνομαι με τη μελωδία του, θα ήταν ψέμα. Και θεωρώ ότι θα «χαθεί» τη νύχτα του τελικού (θεωρώ σίγουρο ότι θα προκριθεί), ανάμεσα σε άλλα πιο εκρηκτικά τραγούδια όπως συνέβη και με την αντίστοιχη συμμετοχή τους το 2018. Όπως και να ‘χει, βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Καλή επιτυχία στους συμπαθέστατους Πορτογάλους. Βαθμολογία: 6/10.

32. ΡΟΥΜΑΝΙΑ – Llamame. Ιδού η τρίτη συμμετοχή ανοιχτά ομοφυλόφιλου άντρα, ο οποίος όμως δεν προσπαθεί να μας κάνει μάθημα αποδοχής διαφορετικότητας και λοιπά μπαρμπούτσαλα όπως οι υπόλοιποι, απλώς περνά ωραία και απολαμβάνει τη συμμετοχή του. Αυτός μου είναι και ο πιο συμπαθής από όλους. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχει το χειρότερο τραγούδι από όλους, και ότι αν ζούσε ο μακαρίτης ο Θέμος Αναστασιάδης θα έπαιζε το εν λόγω τραγούδι σε επανάληψη ανάμεσα στα σατιρικά του βίντεος. Το Llamame με παραπέμπει σε παρακμιακή ελληνική τηλεόραση των '00ς, όταν μεσουρανούσε στο είδος η Πάνια με τα παρατράγουδα. Σόρρι Ρουμάνοι μου, δεν! Βαθμολογία: 1/10.

33. ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ – Stripper. Εδώ έχουμε το σύνδρομο «μιμούμαι τον νικητή της προηγούμενης χρονιάς» το οποίο έχουμε δει να αναπτύσσεται άπειρες φορές στη Γιουροβίζιον, και ήταν ιδιαίτερα αισθητό και ανθηρό στις δεκαετίες του ογδόντα και ενενήντα. Ο Achille επιστρατεύει τη συνταγή «Νταμιάνο» προκειμένου να ξεχωρίσει, και το πετυχαίνει για τους λάθος λόγους. Το τραγούδι του μου αρέσει, αλλά θεωρώ ότι το παρακάνει με την εικόνα και την πρόθεση να «σοκάρει» τάχα, για να ξεχωρίσει. Φαίνεται απλώς μαλάκας. Βαθμολογία: 6/10.

34. ΣΛΟΒΕΝΙΑ – Disco. Αυτούς τους μικρούς τους συμπαθώ. Θα μπορούσαν να είναι το συγκρότημα που τραγουδά στον χορό αποφοίτησης του "έκτου περιφερειακού Λυκείου της Λουμπλιάνα". Και δεν είναι και κάτι παραπάνω, εδώ που τα λέμε. Το νεαρό της ηλικίας τους απεμπολίζει οποιαδήποτε σοβαρή ή αυστηρή κριτική. Μπράβο τους που κατάφεραν και προκρίθηκαν και εκπροσωπούν τη χώρα τους. Είμαι σίγουρος θα θεωρούνται πολύ κουλ στους κύκλους τους. Κατά τα άλλα, μάλλον θα είναι το τραγούδι που θα εμφανιστεί στη δεύτερη σειρά εμφάνισης του ημιτελικού τους (αφού έχω προσέξει ότι εκεί τοποθετούν πάντα οι διοργανωτές την πιο αδιάφορη εμφάνιση). Βαθμολογία: 2/10.

35. ΣΕΡΒΙΑ - In Corpore Sano. Λοιπόν. Εδώ υπάρχει πολύ ζουμί. Πρόκειται για τη γνωστή και μη εξαιρετέα συμμετοχή της Σερβίας την οποία πολλοί θεωρούν ως ένα έργο τέχνης, και η οποία παρουσιάζει μία τραγουδίστρια να κάθεται σε μια καρέκλα και να νίπτει τας χείρας της σε μία λεκάνη, τραγουδώντας για τα λαμπερά μαλλιά της πριγκίπισσας Μέγκαν Μάρκλ. Το νόημα το οποίο επιχειρεί να μεταδώσει είναι βαθιά κοινωνικό-πολιτικό και αφορά στα σημεία των καιρών, κατά τα οποία εδώ ο κόσμος ο χάνεται και το από τέτοιο απλά χτενίζεται. Ως πρόθεση τη βρίσκω εξαιρετική. Έχω ενστάσεις ως προς την υλοποίηση και ως προς το τραγούδι γενικότερα, όμως. Το τραγούδι είναι βαρετό και κουραστικό. Αν μάλιστα σου κολλήσει στο μυαλό το επαναλαμβανόμενο bidi-strava, bidi-strava το οποίο κυριαρχεί στο ρεφρέν, δυνατόν να μείνεις και όλη νύχτα άϋπνος. Πιστέψτε με, είμαι παθών. Επιπλέον, το τραγούδι είναι στα σέρβικα και δεν πρόκειται να καταλάβει κανείς τι προσπαθεί να πει, ασχέτως αν επικροτώ την επιστράτευση της μητρικής γλώσσας. Όλοι θα εστιάσουν στην "τρελή" που πλένει τα χέρια της επί σκηνής και κανένας δεν θα δεν θα περάσει στη δεύτερη ανάγνωση, στο τι θέλει να πει ο ποιητής. Πραγματικά, το θεωρώ εξαιρετικό σαν κόνσεπτ, αλλά καταστρέφεται στο εξεκιούσιον. Βαθμολογία: 1/10.

36. ΙΣΠΑΝΙΑ – SloMo. Έχω αφιερώσει ξανά χώρο στην Ισπανία. Αυτή η συμμετοχή τα έχει όλα στον υπερθετικό βαθμό. Λείπει όμως το βασικότερο όλων: το τραγούδι. Η τραγουδίστρια έχει σπουδάσει τη Φουρέιρα σε επίπεδο διδακτορικού, αλλά αυτό το έχω πια ξεπεράσει. Άμα ήθελε η Φουρέιρα να μην τη μιμούνται ας ξαναπήγαινε στη Γιουροβίζιον να κατοχυρώσει την περσόνα της, να μην τολμούν άλλες να την οικειοποιούνται. Αν όμως κερδίσει όλο αυτό το act χάριν και μόνον της εικόνας, θα είναι μεγάλη απογοήτευση για μένα. Κατ’ ακρίβεια θα τσαντιστώ. Κατά τα άλλα έχει όλα τα φόντα, και είναι ενδεικτικό ότι όταν οι BIG5 ασχοληθούν έστω και στο ελάχιστο με τη συμμετοχή τους, έχουν τη νίκη σχεδόν στο τσεπάκι. Μπράβο στην Ισπανία που το παίρνει πια στα σοβαρά, αλλά θέλουμε και την ουσία, όχι μόνο το φαίνεσθαι. Βαθμολογία: 5/10.

37. ΣΟΥΗΔΙΑ – Hold Me Closer. Η ουσία που λέγαμε. Έπος. Υπέροχο. Με μία λέξη: Σουηδικό! Όπως και με την Ολλανδία, αυτή είναι η σύγχρονη ποπ που πρέπει να αντιπροσωπεύεται στον Διαγωνισμό. Μία συμμετοχή που τα έχει όλα: αντι-συστημικό, ποιοτικό τραγούδι, προσεγμένη σκηνική παρουσία, τόσο-όσο. Αν και δεν επιθυμώ να δω μία επανάληψη της ιστορίας του 1991, όπου η Σουηδία είχε κερδίσει στη Ρώμη, ούτε θέλω να χάσει την πρωτοκαθεδρία της η Ιρλανδία ως «η βασίλισσα της Γιουροβίζιον» (αν κερδίσει η Σουηδία ισοφαρίζει την Ιρλανδία με επτά νίκες), εντούτοις δεν θα παραπονεθώ αν το Hold Me Closer το σηκώσει. Η Σουηδία πάντα παίρνει τον Διαγωνισμό ένα βήμα παραπέρα με τις διοργανώσεις της, οπότε ιδού άλλος ένας λόγος για να μην γκρινιάξουμε με μία νέα, και χρονικά κοντινή επικείμενη νίκη από το 2015. Όπως και να ‘χει, άλλο ένα δεκάρι στη βαθμολογία από μένα, χωρίς πολλά-πολλά! 

38. ΕΛΒΕΤΙΑ – Boys Do Cry. Συμπαθητική συμμετοχή. Ωραία φωνή, ωραία μελωδία. Κινείται στα μήκη κήματος της Κύπρου 2015 και Βελγίου 2010, αλλά πιστεύω ότι είναι απ’ αυτά που θα ξεχαστούν και θα χαθούν ανάμεσα στα υπόλοιπα. Δεν εκμεταλλεύτηκε σωστά το timing η Ελβετία. Μετά τις σπουδαίες θέσεις που κατέκτησε το 2019 και 2021, θα μπορούσε να επιχειρήσει το rebound, και να πετύχει το καλάθι. Αντ’ αυτού στέλνει αυτόν τον κακομοίρη. Δεν πειράζει, μας βολεύει. Βαθμολογία: 5/10.

39. ΟΥΚΡΑΝΙΑ – Stefania. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο φετινός Διαγωνισμός είναι μάταιος καθότι προκαθορισμένος να τον κερδίσει η Ουκρανία. Ο ισχυρισμός έχει σίγουρα βάση, αλλά θεωρώ ότι δεν θα επαληθευτεί. Κατ’ αρχάς και στο παρελθόν έτυχε να συμμετάσχουν χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση, αλλά δεν κέρδισαν, ούτε καν πριμοδοτήθηκαν βαθμολογικά. Οι επιτροπές και οι τηλεθεατές γνώριζαν ότι σε μία τέτοια περίπτωση ο Διαγωνισμός δεν θα μπορούσε να διοργανωθεί στη συγκεκριμένη χώρα την επόμενη χρονιά λόγω του πολέμου, και έτσι αρκούνταν σε κάποια θερμά χειροκροτήματα παρηγοριάς κατά τη διάρκεια της υπόκλισης και τίποτα περισσότερο - βλέπε Βοσνία Ερζεγοβίνη το 1993. Φυσικά, η Ουκρανία δεν είναι Βοσνία Ερζεγοβίνη, προφανώς και έχει μεγαλύτερη σημαντικότητα και βάρος, αλλά επειδή το 2017 είναι πρόσφατο δεν πιστεύω ότι θα της το «χαρίσουν» στο πιάτο. Το πολύ πολύ να κερδίσουν τη μία εκ των δύο ψηφοφοριών και να χάσουν στο τέλος από μια άλλη χώρα, κατατάσσοντας το τραγούδι τους στη δεύτερη θέση, κάτι που πιστεύω προτιμούν και οι ίδιοι στην παρούσα φάση. Επίσης, σκεφτείτε ότι η Ρωσία δεν συμμετέχει, αλλά ούτε και παρακολουθεί, επομένως η επιβράβευση της Ουκρανίας χάριν εξευτελισμού των Ρώσων δεν θα έχει την ίδια απήχηση όπως το 2016, όταν ο Λάζαρεβ έχασε το πρωτείο από εκείνο το σίχαμα, τη Γιαμάλα, της οποίας γελούσαν και τα μουστάκια της. Το τραγούδι των Ουκρανών φέτος δεν είναι κακό. Πατάει βέβαια στο μονοπάτι που χάραξε πέρσι το Shum των GOA (Εξάλλου ο κύριος τραγουδιστής τους φέτος, ήταν μέρος του ίδιου συγκροτήματος πέρσι και ξέρει πώς παίζεται το παιχνίδι). Το σύγχρονο φολκλόρ είναι ένα χαρτί που πάντα κερδίζει στη Γιουροβίζιον ανεξαρτήτως προέλευσης, επομένως και φέτος έχουν όλα τα φόντα να ξεχωρίσουν. Τώρα, αν κερδίσουν όντως, κι εγώ θα ξενερώσω. Μάλλον ο γερμανικός δάκτυλος θα ευθύνεται γι’ αυτό, ο οποίος εποφθαλμιά τη διοργάνωση του Διαγωνισμού σε περίπτωση που η νικήτρια αδυνατεί για οποιονδήποτε λόγο να τον φέρει εις πέρας. Ίδωμεν. Βαθμολογία: 5/10.

40. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ – Space Man. Είναι ο νικητής μου. Έχω τοποθετηθεί εκτενώς προηγουμένως. Παλιότερα είχα γράψει ότι προτιμώ να το πάρει η Φινλανδία γιατί μου είναι πιο συμπαθής χώρα, αλλά όχι, άλλαξα γνώμη. Το δίκαιο είναι να το πάρουν οι Εγγλέζοι. Έχουν μακράν το καλύτερο τραγούδι, κατ' εμέ. Όλον αυτόν τον καιρό μελέτησα στίχους, ενορχήστρωση, τα πάντα εντός εκτός κι επί τα αυτά. Είναι εξαιρετικό και συγκινητικό τραγούδι! Και ο Σαμ Ραϊντερ, τυπάρα! Έχω δει όλες τις συνεντεύξεις του στο Γιουτιούμπ, όλα του τα βίντεο στο τικ-τοκ (πού κατάντησα!), και τον έχω παραδεχτεί και αγαπήσει. Είναι ο πρώτος Εγγλέζος που γνωρίζω χωρίς ίχνος αλαζονείας και συνδρόμου ανωτερότητας έναντι της Ευρώπης και αυτό τον καθιστά μοναδικά συμπαθή. Μόνο και μόνο που δεν επικαλείται τις γνωστές παπάντζες περί Brexit και τα they don’t like us, που χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι για να δικαιολογήσουν τα μηδενικά που παίρνουν σωρηδόν τα τελευταία δέκα και βάλε χρόνια, ανεβαίνει στην εκτίμηση μου. Πέραν τούτων, αισθάνομαι μία ταύτιση με τον στίχο, με την ατμόσφαιρα και το μαλλί που ανεμίζει, που δεν μπορώ να το διαπραγματευτώ. ΘΕΛΩ και ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσει το Γιου Κέι! Αυτά!

Για να συνοψίσουμε, here are the results:

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ 12

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ 10

ΣΟΥΗΔΙΑ 8

ΟΛΛΑΝΔΙΑ 7

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ 6

ΚΥΠΡΟΣ 5

ΝΟΡΒΗΓΙΑ 4

ΑΥΣΤΡΙΑ 3

ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2

ΙΤΑΛΙΑ 1

Επιλαχόντες για τη δέκατη θέση: Βέλγιο, Αγ. Μαρίνος, Ισλανδία.

Καλό τριήμερο έβρι μπάντι.