Eurovision 2022 - Μια Βδομάδα Πριν

 Τον Περασμένο Ιανουάριο επικρατούσε αναβρασμός επειδή η RAI αργούσε να ανακοινώσει τη διοργανώτρια πόλη. Όλοι ξέραμε ότι θα επρόκειτο για το Τορίνο όμως για γραφειοκρατικούς λόγους που δεν μπορούσε η πλειοψηφία των Γιούροφαν να αποδεχτεί και κατανοήσει, η ανακοίνωση καθυστερούσε. Τότε είχα γράψει στο τουίτερ ότι η Ιταλία είναι αυτή που είναι και θα έπρεπε να είχαν μάθει όλοι από το 1991 ότι στη Μεσόγειο έτσι δουλεύουν τα πράγματα. Με τη μανιβέλα. Εδώ δεν είναι Σουηδία, ούτε Δανία. Τότε μου επιτέθηκε ένα ηλίθιο βλήμα, απ’ αυτά τα τοξικά Γιούροφαν λέγοντάς μου ότι «δεν μπορείς να συγκρίνεις τι συνέβη πριν 30 χρόνια με το τι θα συμβεί φέτος». Ναι, μπορώ!

Όταν την περασμένη βδομάδα οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι η σκηνή χάλασε και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εν κινήσει από τις αποστολές, επιβεβαιώθηκα. Σας το έγραψα εδώ ότι θα δούμε πολλά ευτράπελα και εκνευριστικά από τη RAI και είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν άλλα τόσα και στα λάιβ. Όταν γράφω τέτοια βασισμένος στη γνώση του παρελθόντος με αποκαλούν υποτιμητικά boomer, (και έπρεπε να ανοίξω το google για να μάθω τι σημαίνει), αλλά ήθελα να ‘ξερα, who’s laughing now, bitches;

Η Βλαντάνα, η εκπρόσωπος του Μαυροβουνίου δήλωσε χθες σε συνέντευξη Τύπου ότι δεν έχει ξαναδεί τόσο ανοργάνωτη Γιουροβίζιον (δεν ξέρω αν είδε κι άλλες). «Μόνο το 5% από όσα ζητήσαμε ικανοποιήθηκε». Η Σουηδέζα, Κορνηλία Τζέικομπς έκανε μία πρόβα γεμάτη τεχνικά λάθη, η Κύπρος τις προάλλες είδε κι απόειδε να πετύχει ένα take όπως το ήθελε, γενικά οι Ιταλοί προσθέτουν στρες στις αποστολές αντί να τις κατευνάζουν, κι αν αυτό θα ακούγεται χαριτωμένο σε 20 χρόνια, τώρα που το βιώνουν βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που δήλωσαν συμμετοχή. Μόνον ο Φωκάς Ευαγγελινός φάνηκε αρκετά έξυπνος ώστε να στήσει ένα λιτό, θεατρικό σκηνικό χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις γιατί τη μυρίστηκε την παλιοκατάσταση από νωρίς.

Όσον αφορά στις πρόβες: Η Ελλάδα έχει ένα πολύ δυνατό σκηνικό. Δεν αναφέρομαι στις καρέκλες, οι οποίες ούτε με εντυπωσιάζουν, αλλά ούτε με ενοχλούν. Αναφέρομαι στον φωτισμό. Ο Φωκάς ξέρει πάντα να εξισορροπεί τις καταστάσεις και θεωρώ πως πάντα αυτός σώζει την Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια που στέλνει μετριότητες. Θεωρώ πως η Ελλάδα θα πάει καλά. Μιλούν για νίκη και για τοπ5. Νομίζω είναι τρομερά αισιόδοξα αυτά τα σενάρια, αλλά το τοπ10 το βλέπω εύκολο. Θα εξαρτηθεί από πολλά βέβαια. Στον τελικό η ψυχολογία του θεατή και των επιτροπών και το timing κάθε εμφάνισης είναι τρομερά καθοριστικά. Πάντως, αυτό που βλέπω από την πρόβα, είναι αξιοπρεπέστατο και αισθητικά άρτιο.

Η Κύπρος τώρα. Η Κύπρος θα επωφεληθεί από την παρουσία δικού της σκηνικού και τη μη χρήση του «ήλιου» που καταστρέφει το σκηνικό και τα σχέδια των πλείστων αποστολών. Το κοχύλι είναι ωραία ιδέα, και κάποιες φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί όπως η πιο κάτω το αναδεικνύουν περαιτέρω, αλλά το κλιπάκι της πρόβας δεν μου άρεσε. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά μακρινά πλάνα αχρείαστα, ο φωτισμός είναι πιο σκοτεινός απ’ ό, τι αρμόζει στο τραγούδι, και η Ανδρομάχη ολίγον τι αγγούρω. Βέβαια, ένα κλιπ 20 δευτερολέπτων δεν μπορεί να είναι ενδεικτικό της τελικής παρουσίασης. Εξάλλου, θυμηθείτε και τη Τσαγκρινού πέρσι που μας είχε ενθουσιάσει από το θέαμα, αλλά κατέληξε εκεί που κατέληξε. Κρατώ μικρό καλάθι για την Κύπρο, αν και τη θεωρώ σίγουρη πρόκριση. 

Επίσης, μάθετε επιτέλους στους Έλληνες καλλιτέχνες που μας εκπροσωπούν να ξέρουν τουλάχιστον πώς κλίνεται γραμματικά η Κύπρος. Έχω φάει τα μαλλιά μου από την αμορφωσιά που βλέπω τα τελευταία χρόνια. Θα μου πεις, καλλιτέχνες είναι, δεν ήταν άνθρωποι των γραμμάτων, μα δεν το δέχομαι. Είδατε ποτέ την Άννα Βίσση, την Αλέξια, την Ευρυδίκη, να δυσκολεύονται να μιλήσουν στις συνεντεύξεις; Όχι μόνο δεν δυσκολεύονταν, αλλά μιλούσαν σχεδόν σαν διανοούμενες για τη δουλειά που έκαναν. Τα τελευταία χρόνια βλέπω τέρατα. «Γεια σου Κύπρο!» Ποιος είναι ο Κύπρος, μωρή; Η Κύπρος κλίνεται: Η Κύπρος, της Κύπρου, την Κύπρο, ω, Κύπρος! Δεν είναι δυνατόν να έρχεται η Ανδρομάχη και να λέει «πάμε Κύπρο!» Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει ευρύτερη αμορφωσιά πια, και ότι οι νέες γενιές δεν ξέρουν δυστυχώς την τύφλα τους, αλλά υπάρχει κι όριο.

Επιπλέον, εξηγήστε της ότι η Κύπρος είναι όντως το νησί της Αφροδίτης. Δεν γίνεται να πηγαίνει στη συνέντευξη Τύπου να τη ρωτούν αν η εμφάνισή της είναι εμπνευσμένη από την Αφροδίτη και να λέει «νομίζω κάπως σχετίζεται η Αφροδίτη με την Κύπρο». Τι νομίζεις κυρά μου; Σου ανέθεσαν κοτζάμ εκπροσώπηση, μισό βιβλίο δεν άνοιξες να μάθεις με τι σχετίζεται η χώρα που εκπροσωπείς; Μόνο για τις κομμώσεις και τα φουστάνια είναι πλέον άξιοι να συζητούν. Πραγματική θλίψη σε κάθε επίπεδο.

Προσωπικότητα μηδέν!

Έχετε προσέξει ότι ο νικητής της Γιουροβίζιον δεν πρέπει να έχει απλά ένα εντυπωσιακό τραγούδι αλλά να αφήνει και ένα στίγμα ως προσωπικότητα; Αυτό το στίγμα δεν γίνεται εμφανές μόνο μέσω δηλώσεων στις συνεντεύξεις. Το εμπνέει ο άλλος με τον αέρα που βγάζει επί σκηνής. Η Φουρέιρα είχε αυτόν τον αέρα. Ο Σομπράλ, αν και εκνευριστικό κομμούνι εκτός τόπου και χρόνου, σε έπειθε ότι ήταν τουλάχιστον κάτι παραπάνω από ένας τραγουδιστής της σειράς. Η Παπαρίζου πατούσε το τακούνι στη σκηνή και ράγιζε τα πατώματα. Ο Νταμιάνο πέρσι βγήκε και μόνο και μόνο από την υπόκλιση στο σινιόρες ι σινιόρι ανατρίχιασαν όλοι από το sex vibe που εξέπεμψε. Το ξωτικό η Νέττα, το ίδιο. Έμοιαζε με τρολ, αλλά έβγαζε ένα ενδιαφέρον. 

Αυτό το attitude φέτος, μόνο ο Εγγλέζος το έχει. Φωνάζει «νικητής» από το χιλιόμετρο. Πέραν του πόσο θετικά και ταπεινά βλέπει τη Γιουροβίζιον, πράγμα πρωτόγνωρο για Εγγλέζο, πέραν του πόσο έχει επενδύσει στη συμμετοχή του, έχει κληρωθεί και στο 2^ο μισό του τελικού. Πιστεύω θα τον βάλουν να κλείσει τη βραδιά. Και αν δεν κερδίσει, μόνο κακό για το brand της Γιουροβίζιον θα είναι. Αν γίνεται όλος αυτός ο χαμός φέτος για να το πάρουν οι Ουκρανοί τιμής ένεκεν, τζάμπα καθόμαστε και ασχολούμαστε. Πρέπει να κερδίσει το UK και να το πάρει το BBC. Αυτό είναι το μοναδικό θετικό σενάριο για την πορεία του brand αυτή τη στιγμή, ιδιαίτερα μετά από μία τόσο γρατζουνισμένη διοργάνωση όπως αυτή που έρχεται φέτος.

Για να λέμε και τα θετικά των Ιταλών, χαίρομαι που θα δούμε Il Volo και Gigiola Cinquetti, χαίρομαι που θα δούμε drones και που οι παρουσιαστές θα προσκαλούν τους τραγουδιστές επί σκηνής σαν το Σαν Ρέμο. Οι Ιταλοί θα δώσουν χαρακτήρα στο πρόγραμμα, ευτυχώς, και θα γλιτώσουμε για μια χρονιά τη σουηδική προσέγγιση που εμπεδώθηκε τα τελευταία χρόνια. Αλλά ταυτόχρονα παίζει και να τα φέρουν όλα άνω κάτω. Έτσι, γιατί είναι απλά… Ιταλοί.